Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/3047 Esas 2020/1950 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3047
Karar No: 2020/1950
Karar Tarihi: 22.09.2020

Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/3047 Esas 2020/1950 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2018/3047 Esas, 2020/1950 Karar numaralı kararda sanık, kasten öldürmeye teşebbüs suçundan TCK’nin ilgili maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası ile cezalandırılmıştır. Deliller incelenip suçun sübutu kabul edilmiş, cezada indirim sebepleri dikkate alınmış ve sanık savunmaları reddedilmiştir. Ancak, mahkemece haksız tahrik hükmü tartışılmamış ve Anayasa Mahkemesi’nin TCK’nin ilgili bölümlerini iptal etmesi nedeniyle karar bozulmuştur. Kararda, sanık müdafii tarafından yapılan temyiz itirazları yerinde bulunmuştur. Kanun maddeleri olarak, TCK’nin 81, 35/2, 62, 53 ve 63. maddeleri geçmektedir.

1. Ceza Dairesi 2018/3047 E. , 2020/1950 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : ..."yı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan TCK.nin 81, 35/2, 62, 53, 63. maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’nin, mağdur ...’i kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı takdiri indirim sebeplerinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, sanık savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, duruşmalı olarak incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafİinin; sübuta, suç vasfına yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
1- Mahkemece, 18.12.2014 tarihli duruşmada sanık hakkında TCK.nin 29. maddesinin uygulanması konusunda ek savunma hakkı verildiği halde haksız tahrik hükmünün uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılmasız bırakılması,
2- 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin iptal edilen bölümlerinin nazara alınması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 22/09/2020 gününde oy birliği ile karar verildi.

22/09/2020 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı ......"nın huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık ... müdafii Avukat ..."in yüzüne karşı 01/10/2020 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.

V/T