11. Hukuk Dairesi 2014/16740 E. , 2015/2047 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada (Kapatılan) Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 03/07/2014 tarih ve 2013/140-2014/265 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait emtiayı Tekirdağ-Avusturya arası taşımasından dolayı 5.512,39 Euro davalıdan alacaklı olduğunu, tahsil için başlatılan takibe vaki itirazın yerinde bulunmadığını ileri sürerek itirazın iptalini ve icra inkar tazminatının tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davaya konu taşıma sonucunda davacının kendi kusuru ile malları hasara uğrattığını, bu nedenle müvekkilinin alıcı firmaya 3.512,39 Euro ödemek zorunda kaldığını, kendi kusuru ile beklemeye sebep veren davacının bekleme ücreti isteyemeyeceğini savunarak davanın reddini ve kötüniyet tazminatının tahsilini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacının kendi kayıtlarında görülen 2.000 Euro tutarındaki bekleme ücreti faturasının müstenidi olmadığı, sırf faturaya dayanılarak davalıdan bu bedelin istenemeyeceği, niteliği ve niceliği kim tarafından ve ne şekilde tespit edildiği belli olmayan hasardan ve/veya gecikmeden davacı taşıyıcının mesul tutulmasının ve navlun ücretinde kesinti yapılmasının yerinde olmadığı gerekçesiyle itirazın kısmen iptaline, takibin 3.512,39 Euro üzerinden devamına, 3095 sayılı Kanun"un 4/a maddesine göre faiz uygulanmasına, reddedilen ve kabul edilen tutarlar üzerinden taraflar lehine %20 oranında tazminat takdiri ile karşı taraftan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davacı vekilinin aşağıdaki (2) nolu bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Mahkemece, davacı taşıyıcının bekleme karşılığı istediği ücret talebi sırf faturaya dayalı olduğu, müstenidi bulunmadığı gerekçesiyle reddedilmiş, bu ücret üzerinden davalı yararına kötüniyet tazminatına hükmedilmişse de somut olayda davacının kötüniyetli kabul edilmesini gerektirecek bir husus bulunmayıp davacı aleyhine kötüniyet tazminatına karar verilmesi doğru olmamış, kararın davacı yararına bozulması gerekmiştir.
3- Davalı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince; dava, navlun ücretinin tahsili için başlatılan icra takibine vaki itirazın iptali istemine ilişkin olup, davalı sözleşmeyi ve hizmeti inkar etmemiş, ancak taşıma esnasında meydana gelen hasarın mahsubunun gerektiğini belirterek bu mahsup sonucu navlun borcunun bulunmadığını savunmuştur. Mahkemece, bu hasarın kim tarafından ve ne şekilde tespit edildiğinin belli olmadığı gerekçesiyle davalı savunmasına itibar edilmemiştir. Ancak, dosyaya ibraz edilen CMR senedine elle ve yabancı dilde bir kısım şerhin konulduğu, anılan senedin taşıyıcı adına açılan imza yerinin de imzalandığı görülmektedir. Ayrıca alıcı firma tarafından davalıya hasar faturası kesilmiş, taşımaya konu emtialar fotoğraflanmış ve dosyaya ibraz edilmiştir. Mahkemece, anılan CMR senedi, hasar faturası ve fotoğrafların davalının savunmalarını doğrulayıp doğrulamadığı değerlendirilmeksizin yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamış, kararın bu yönden de davalı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına, (3) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, ödedikleri temyiz peşin harcın istekleri halinde temyiz edenlere iadesine, 16/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.