MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada (Kapatılan) Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 07/04/2014 tarih ve 2011/441-2014/74 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekilinin davalı şirkette %24,75 oranında hissesinin bulunduğunu, şirketin 07.09.2011 tarihli genel kurul toplantısında gündemin 3. maddesi için okunan yönetim kurulu faaliyet raporu ile denetçi raporunun açık ve net olmadığı, gerçeği yansıtmadığı gerekçesiyle, yaptıkları haklı itirazın reddedilerek raporların onaylandığını, bilanço ve kar-zarar hesaplarının ayrı ayrı oylamaya sunulması gerektiği halde bunun yapılmadığını, haklı taleplerine rağmen 2010 yılı kârının dağıtılmayarak tamamının yedek akçelere eklenmesine karar verildiğini, yönetim kurulu üyeleri ile denetçilerin ibralarına ilişkin kararların da hukuka, ana sözleşmeye ve dürüstlük kuralına aykırı olduğunu ileri sürerek anılan genel kurul toplantısında anılan 3, 4 ve 5 numaralı kararların iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, toplantıya katılan davacı temsilcisinin kararlara muhalefet şerhi koymadığını, eleştiri ve tekliflerin muhalefet şerhi olarak kabul edilemeyeceğini, dava dilekçesinde ileri sürülen hususların gerçeği yansıtmadığını, şirketin olası krizlerde güçlü olması ve belki yeni yatırım olanağı için kâr dağıtmama kararı aldığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacının 5 nolu genel kurul kararına muhalefet şerhi koymadığından bu kararın iptalini isteyemeyeceği, diğer kararlar yönünden; formalite olarak düzenlenen ve sadece denetçilerin görüş ve düşüncelerini içeren raporların gereği gibi düzenlenmemesi halinde ibra ve bilanço ile ilgili alınan kararların iptaline karar verilemeyeceği, davalı şirket yöneticilerinin şirket gelirlerini kendi menfaatleri doğrultusunda kullanarak kâr payını azalttıklarına dair bir tespite rastlanmadığı, azlık payı sahibi davacının kâr payından mahrum bırakılma amacı güdüldüğünün ispatlanamadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 16.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.