Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/13315 Esas 2017/6142 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki kasko rücuen tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabul kısmen reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ile davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, 13.11.2012 tarihinde meydana gelen olay neticesi ...plaka sayılı araçta meydana gelen 15.000,00 TL hasar bedelinin 04.01.2013 tarihinde müvekkili tarafından sigortalısına ödendiğini, kaza tespit tutanağı gereğince olayda yol yapım, bakım ve onarımından sorumlu olan davalı kurumun %75 oranında kusurlu olduğunun belirlendiğini belirterek, %75 kusur oranına isabet eden 11.250,00 TL maddi tazminatın ödeme tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, kaza mahallindeki trafik işaretlerinin eksiksiz olduğunu, kazanın araç sürücüsünden kaynaklandığını, kusurun tamamen sürücüde olduğunu ve davacının tazminat miktarının çok fahiş olduğunu belirterek, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; mahkeme ile idare mahkemesi arasında oluşan yargı yolu uyuşmazlığı, Uyuşmazlık Mahkemesi"nin 2014/433-468 sayılı kararı uyarınca davaya mahkemenin bakmasının kabul edildiği ve davalı tarafın kazada %25 kusurlu ve toplam hasarın 15.000,00 TL%25=3.750,00 TL olduğu belirtilerek, davanın kısmen kabulü ile 3.750,00 TL"nin ödeme tarihi olan 04.01.2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacı tarafa verilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ile davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere, özellikle oluşa ve dosya içeriğine uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının ve tazminata
ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 2,20 TL kalan onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 492 sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davalıdan harç alınmasına yer olmadığına 31.5.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.