Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/67 Esas 2021/1743 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/67
Karar No: 2021/1743
Karar Tarihi: 22.02.2021

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/67 Esas 2021/1743 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarıyla ilgili olarak koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebi üzerine açılmıştır. Yerel mahkeme, davacının talebinin kısmen kabul edilmesine karar vererek, maddi olarak 7.296,15 TL, manevi olarak 18.500,00 TL tazminatın davacıya ödenmesine hükmetmiştir. Davalı vekili karara itiraz ederek temyiz etmiştir. Yargıtay, tarafların görüşleri, deliller ve mahkeme kanaatleri doğrultusunda yapılan yargılamaya uygun olarak hükümde isabetsizlik görülmemiştir ve hükmün onanmasına karar verilmiştir.
5271 sayılı CMK'nın 142. maddesi tutukluluk süresiyle ilgilidir. 16 yaşından büyükler için belirlenen net asgari ücret miktarları tutukluk süresinin hesaplanmasında kullanılır.

12. Ceza Dairesi 2020/67 E. , 2021/1743 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabülü ile 7.296,15 TL maddi, 18.500,00 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat talebinin dayanağı olan Bakırköy 10. Ağır Ceza Mahkemesinin 2013/58 Esas ve 2014/98 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının Çocuğun Nitelikli Cinsel İstismarı ve Kişiyi Hürriyetinden Yoksun Kılma suçlarından 27.02.2009-30.11.2010 tarihleri arasında 642 gün gözaltında ve tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda 23.11.2011 tarihinde her iki suçtan mahkumiyetine karar verilerek aynı tarihte hükmen tutuklanmasına karar verildiği ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay ilamı ile 25.12.2012 tarihinde tahliyesine karar verildiği, bozma sonrası yapılan yargılamada her iki suçtan beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 17.07.2014 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK"nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Silivri 3 Nolu L Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğünün 27.05.2015 tarihli cevabi yazısına göre davacının gözaltında ve tutukluluk süresinin başka mahkumiyetinden mahsup edildiği ve davacının tutukluluk süresinin fiilen 400 gün olarak infaz ettiği görülmekle;
Davacının 35.000,00 TL maddi, 25.000,00 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 7.849.71 TL maddi, 15.000,00 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi üzerine dairemizce yapılan incelemede hükmedilen manevi tazminatın eksik olduğu ve davacının tutuklu kaldığı döneme ilişkin olarak Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığınca 16 yaşından büyükler için belirlenen net asgari ücret miktarları üzerinden hesaplanacak 7.296.15 TL"nin gelir kaybı olarak ödenmesine karar verilmesi gerektiği gerekçeleri ile hükmün bozulması üzerine yerel mahkemece duruşma açılıp, 7.296,15 TL maddi, 18.500,00 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin, davanın reddi gerektiğine, hükmedilen tazminat miktarının fazla olduğuna, reddedilen miktar üzerinden davalı lehine vekalet ücreti ödenmesi gerektiğine ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle hükmün, isteme uygun olarak ONANMASINA, 22.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.