MAHKEMESİ : ADANA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 6. HUKUK DAİRESİ
İLK DERECE
MAHKEMESİ : ADANA 5. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen alacak davasının kabulüne dair verilen karar hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda; davalılardan ..."ın istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik olarak verilen kararın, süresi içinde davalılardan ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; 24/02/2016 tarihli satış sözleşmesi ile davalılarla inşa edilecek site içinde 9. kat 26 numaralı bağımsız bölüm nolu dairenin tarafına satışı konusunda anlaştıklarını, satış bedeli olan 210.000 TL’yi davalılara peşin olarak ödediğini, bu ödemenin sözleşmenin 8. maddesi ile hüküm altına alındığını, sözleşme imzalandıktan sonra gayrımenkul satış vaadi ve kat karşılığı inşaat sözleşmesinin dava dışı arsa sahibi tarafından feshedildiğini, bu nedenle inşaatın devamı ve söz konusu dairenin tarafına tesliminin fiilen ve hukuken imkansız hale geldiğini ileri sürerek; 24/02/2016 tarihli satış sözleşmesinin feshine, davalılara ödenen 210.000 TL satış bedelinin 24/02/2016 tarihinden itibaren işletilecek bankalara uygulanan en yüksek mevduat faizi ile davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı ...; taraflar arasında imzalanan sözleşmenin gerçek bir satış sözleşmesi olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince; davanın kabulü ile 24/02/2016 tarihli satış sözleşmesinin feshi ile davalılara ödenen 210.000 TL"nin dava tarihi olan 01/02/2017 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmiş; karara karşı, davalılardan ... tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge adliye mahkemesince; taraflar arasında yapılan sözleşme ile davacı tarafından davalılara 210.000 TL ödendiği, davalı şirketin yüklenici olduğu, kat karşılığı inşaat sözleşmesinin fesh edilmesi nedeniyle davalıların edimlerini yerine getirmelerinin fiilen imkansız hale geldiği, davalıların mal varlıklarının nedensiz olarak davacı aleyhine çoğaldığı gerekçesiyle, davalılardan ...’ın istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş; karar, davalılardan ... tarafından temyiz edilmiştir.
1) Dava, sözleşme imzalandıktan sonra gayrımenkul satış vaadi ve kat karşılığı inşaat sözleşmesinin dava dışı arsa sahibi tarafından feshedilmesi nedeniyle konut satışına ilişkin sözleşmenin feshi ve davacı tarafından davalı yüklenicilere ödenen satış bedelinin iadesi istemine ilişkindir.
28/05/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6502 Sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun"un "Amaç" başlıklı 1 inci maddesinde yasanın amacı açıklandıktan sonra, "Kapsam" başlıklı 2 nci maddesinde; “Bu Kanun, her türlü tüketici işlemi ile tüketiciye yönelik uygulamaları kapsar.” hükmüne yer verilmiştir. Yasanın 3 üncü maddesinde; "Mal: Alışverişe konu olan; taşınır eşya, konut veya tatil amaçlı taşınmaz mallar ile elektronik ortamda kullanılmak üzere hazırlanan yazılım, ses, görüntü ve benzeri her türlü gayri maddi malları, Satıcı: ... kişileri de dâhil olmak üzere ticari veya mesleki amaçlarla tüketiciye mal sunan ya da mal sunanın adına ya da hesabına hareket eden gerçek veya tüzel kişiyi, Tüketici: Ticari veya mesleki olmayan amaçlarla hareket eden gerçek veya tüzel kişiyi, Tüketici işlemi: Mal veya hizmet piyasalarında kamu tüzel kişileri de dâhil olmak üzere ticari veya mesleki amaçlarla hareket eden veya onun adına ya da hesabına hareket eden gerçek veya tüzel kişiler ile tüketiciler arasında kurulan, eser, taşıma, simsarlık, sigorta, vekâlet, bankacılık ve benzeri sözleşmeler de dâhil olmak üzere her türlü sözleşme ve hukuki işlem olarak" tanımlanmıştır.
Aynı Kanunun 73 üncü maddesinin birinci fıkrasında ise; bu Kanunun uygulanması ile ilgili her türlü ihtilafa tüketici mahkemelerinde bakılacağı öngörülmüştür.
Göreve ilişkin düzenlemeler, 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 1 inci maddesi uyarınca kamu düzenine ilişkin olduğundan, mahkemelerce ve temyiz incelemesi aşamasında Yargıtay tarafından re"sen incelenir.
Somut olayda; davacı, davalılarca yapımı üstlenilen inşaattan daire satın aldığını, satış bedelini ödediğini, ancak dava dışı arsa sahibi ile davalılar arasında akdedilen gayrımenkul satış vaadi ve kat karşılığı inşaat sözleşmesinin feshedilmesi nedeniyle inşaatın devamı ve dairenin tarafına tesliminin fiilen ve hukuken imkansız hale geldiğini ileri sürerek, sözleşmenin feshi ve ödediği bedelin iadesi talebinde bulunduğundan, iddianın ileri sürülüş biçimine göre, davacı ( tüketici) ile davalılar (satıcı) arasında 6502 sayılı kanun kapsamında bir tüketici işleminin bulunduğu anlaşılmaktadır.
O halde ilk derece mahkemesince; o yerde ayrı bir tüketici mahkemesi varsa davanın tüketici mahkemesinde görülmesi, aksi halde davaya tüketici mahkemesi sıfatıyla bakılması gerektiği gözetilmeden, genel mahkeme sıfatıyla uyuşmazlığın esası hakkında karar verilmiş olması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
İlk derece mahkemesi kararının, yukarıda açıklanan nedenle bozulmasına karar verilmiş olduğundan, HMK"nın 373 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca, işbu karara karşı yapılan istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin bölge adliye mahkemesi kararının da kaldırılmasına karar verilmiştir.
2) Bozma nedenine göre, davalılardan ...’ın diğer temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle 6100 sayılı HMK"nın 373 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, aynı Kanunun 371 inci maddesi uyarınca ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, ikinci bentte açıklanan nedenlerle davalılardan ...’ın diğer temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalı ..."a iadesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesine GÖNDERİLMESİNE, 06/09/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.