Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2014/17220 Esas 2015/2027 Karar Sayılı İlamı

FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 2.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 27/03/2014 tarih ve 2011/161-2014/44 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin ... gazetesinin sahibi olduğunu, gazetenin 17.05.2011 günlü nüshasında ... ile ..."ın beraberlikleri hakkında "Kaçamadılar" başlığı altında haber yayınlandığını, tarafların birlikte çekilmiş fotoğraflarına da haberde yer verildiğini, her türlü hakkı müvekkil şirkete ait olan fotoğrafın davalı şirketin sahibi olduğu ... ... ekinin 22.08.2011 tarihli nüshasında izin alınmaksızın yayınlandığını ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları ve FSEK 70 madde gereğince tazminat talep etme hakları saklı kalmak kaydıyla, davalı şirket tarafından yapılan ve yapılması muhtemel tecavüzün men"ine, FSEK"nın 68 maddesi gereğince 12,000 TL"nin haksız fiil tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline ve yargılama giderleri ile vekalet ücretinin davalı tarafa yükletilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davacı şirketin sahibi olduğu ... gazetesinde 17.05.2011 tarihinde yayınlanan dava konusu fotoğrafla, davalı şirketin sahibi olduğu ... gazetesinin magazin ekinde 22.08.2011 tarihinde yayınlanan fotoğrafın birbirinden farklı olduğu, davacının iddiasının isabetli olmadığı ve dava konusu fotoğrafın eser niteliği taşımadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 16/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.