Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2012/17037 Esas 2013/4123 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEMYİZ EDENLER : Sanıklar müdafiileri
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Teşebbüse ilişkin 5237 sayılı TCK"nun 35. maddesinin, suçun gece vakti işlenmesi nedeniyle cezada artırım öngören aynı Yasanın 143. maddesinden önce uygulanması suretiyle TCK" nın 61. maddesine aykırı davranılması sonuç cezayı değiştirmediğinden, ayrıca atılı konut dokunulmazlığını bozma suçunu birlikte işlediklerinin anlaşılması karşısında; sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK" nın 119/1-c maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, sanıklar hakkında mala zarar verme suçu yönünden iddianamede sevk maddesi gösterilmemiş ise de anlatımda, sanıkların, müştekiye ait marketin camını kırmak suretiyle içeri girerek, suça konu eşyaları çaldıklarının belirtilmesi karşısında; 5271 sayılı CMUK.nun 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilerek sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan mahkumiyet kararı verilmesinde herhangi bir yasaya aykırılık görülmediğinden tebliğnamedeki bozma düşüncesine katılınmamış, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
5237 sayılı TCK.nun 53/1-c maddesinde belirtilen kendi alt soyu üzerindeki velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca koşullu salıverme tarihine kadar uygulanabileceği gözetilmeden, 53/1. maddesinde belirtilen hakların tamamından hükmolunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan “sanığın 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin birinci fıkrasının a-b-d ve e bentlerinde belirtilen haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, aynı maddenin birinci fıkrasının (c) bendinde gösterilen hak yoksunluğunun kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına” karar verilmesi suretiyle; diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün istem gibi DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28/02/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.