Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/3766 Esas 2020/1501 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3766
Karar No: 2020/1501
Karar Tarihi: 19.02.2020

Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/3766 Esas 2020/1501 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul Anadolu Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından 2008 takvim yılında sahte fatura kullanmak suçundan sanık hakkında kamu davası açılmıştır. Ancak, mahkeme kararında hüküm fıkrasında sahte fatura düzenleme suçundan hüküm kurulmuştur. Bu durumda, mahkeme kararı yasaya aykırı kabul edilerek bozulmuştur. CMK'nin 231/11. maddesine göre hükmün açıklanmasına dair kararda, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 141/3, CMK'nin 34 ve 230. maddeleri uyarınca hüküm gerekçesinde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi gerekmektedir. Ayrıca, CMK'nin 225. maddesi uyarınca hükmün konusu duruşmanın sonucuna göre iddianamede gösterilen fiil ve failden ibaret olup, iddianamede açıklanan ve suç oluşturduğu ileri sürülen fiilin dışına çıkılarak açılmayan davadan yargılama yapılıp hüküm kurulamaz. Kanunlar: CMK (Ceza Muhakemesi Kanunu) 231/11. maddesi, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası 141/3, CMK 34 ve 230. maddeleri, CMK 225. madde, 213 sayılı VUK (Vergi Usul Kanunu) 367. madde.

11. Ceza Dairesi 2019/3766 E. , 2020/1501 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18.11.2014 tarihli 2013/830 Esas ve 2014/502 Karar sayılı ilamında belirtildiği üzere; CMK"nin 231/11. maddesine göre hükmün açıklanmasına dair kararda, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 141/3, CMK"nin 34 ve 230. maddeleri uyarınca gerekçe bölümünde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi, bu delillere göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması, delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiğinden; somut olayda sanığın sabit kabul edilen fiilinin ne olduğu belirtilip buna dayanak olan deliller gösterilip tartışılmadan gerekçesiz hüküm kurulması,
2-5271 sayılı CMK"nin 225. maddesi uyarınca hükmün konusu duruşmanın neticesine göre iddianamede gösterilen fiil ve failden ibaret olup, iddianamade açıklanan ve suç oluşturduğu ileri sürülen fiilin dışına çıkılarak açılmayan davadan yargılama yapılıp hüküm kurulmasının mümkün bulunmadığı, İstanbul Anadolu Cumhuriyet Başsavcılığı‘nın 22.03.2013 tarihli 2013/11359 esas sayılı iddianamesi ile 213 sayılı VUK"nin 367. maddesine göre dava şartı olan vergi dairesi rapor değerlendirme komisyonu mütalaasına uygun olarak sanık hakkında, "2008 takvim yılında sahte fatura kullanma" suçundan kamu davası açıldığı, sanık hakkında “sahte fatura düzenleme” suçundan açılmış bir dava ve yargılama koşulu olan mütalaa bulunmadığı gibi birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olan "sahte fatura düzenleme" ve “sahte fatura kullanma” suçları birbirine dönüşemeyeceği gözetilmeden, kararın gerekçe kısmında sahte fatura kullanma suçundan bahsedilmek, hüküm fıkrasında ise sahte fatura düzenleme suçundan hüküm kurulmak suretiyle iddianame dışına çıkılarak hükümde çelişkiye yol açılmış olması,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.