Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/16203 Esas 2016/4728 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/16203
Karar No: 2016/4728
Karar Tarihi: 06.04.2016

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/16203 Esas 2016/4728 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir hırsızlık suçu ile ilgili verilen yerel mahkeme hükmünü incelemiş ve sanığın suçu işlediğini kabul etmiştir. Ancak, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe girdiği ve bu kanunun sanık lehine olduğu sonucuna varmıştır. Bu nedenle, hükmü bozmuştur. Kanun maddeleri olarak; 765 sayılı TCK'nın 493/1-son, 522, 59. maddeleri ve 5237 sayılı TCK'nın 142/1-a, 143, 62, 116/2-4, 119/1-c ve 62. maddeleri, 7/2 ve 5252 sayılı Yasa'nın 9/3. maddeleri kararda açıklanmıştır.

17. Ceza Dairesi 2015/16203 E. , 2016/4728 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
25/06/2001 olan suç tarihinin 08/06/2001 olarak yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
05/04/2004 tarihli hüküm sanığa tebliğ edilmemiş olup, karar sanık için kesinleşmediğinden ve diğer sanığın temyizi üzerine sanık ..."ın da dahil edilerek kurulan 25/09/2006 tarihli hüküm hukuken geçerli bir hüküm sayılamayacağından, sanığın temyizinin 05/04/2004 tarihli hükme yönelik olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın eylemine uyan 765 sayılı TCK"nın 493/1-son, 522, (pek fahiş) 59. maddelerine göre, 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nın aynı suça uyan 142/1-a, 143, 62, 116/2-4, 119/1-c ve 62. maddelerinde öngörülen özgürlüğü bağlayıcı cezanın türü, alt ve üst sınırları bakımından anılan Yasa"nın 7/2, 5252 sayılı Yasa"nın 9/3. maddeleri ışığında; uygulamaya göre 5237 sayılı Yasa"nın sanığın lehine olduğunun anlaşılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 06.04.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.