Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2013/10577 Esas 2013/12866 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vdl. vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 23/01/2012 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; HMK 115/2 usulden red (görev) dair verilen 16/07/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere göre davacıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacıların diğer temyiz itirazlarına gelince; dava, hatalı tedavi nedeniyle uğranılan manevi zararın tahsili istemine ilişkindir. Yerel Mahkemece, yargı yolu bakımından davanın reddine dair verilen karar, davacılar tarafından temyiz edilmiştir.
01/10/2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 331/2 maddesinde; “Görevsizlik, yetkisizlik veya gönderme kararından sonra davaya bir başka mahkemede devam edilmesi hâlinde, yargılama giderlerine o mahkeme hükmeder. Görevsizlik, yetkisizlik veya gönderme kararından sonra davaya bir başka mahkemede devam edilmemiş ise talep üzerine davanın açıldığı mahkeme dosya üzerinden bu durumu tespit ile davacıyı yargılama giderlerini ödemeye mahkûm eder.” biçiminde düzenleme yapıldığı anlaşılmaktadır.
Yukarıdaki yasal düzenleme 6100 sayılı HMK’ da düzenlenmiş olup hiç kuşkusuz adli yargı yerinde görülecek davalarda ve adli mahkemeler arasındaki görevsizlik kararlarında uygulanmalıdır. Buna göre, açıklanan maddede “davaya bir başka mahkemede devam edilmesi” hali düzenlenmiştir. Oysa yargı yolu bakımından görevsizlik kararlarında, davaya başka bir mahkemede devam edilmesi söz konusu olmayıp, kendine has usul kuralları bulunan farklı yargı yerinde yeniden açılan bir dava söz konusudur ve bu dava adli yargı yerindeki davanın devamı niteliğinde değildir.
Buna göre, davacı davasını yürürlükte bulunan yasal düzenlemelere göre görevsiz yargı yerinde açmış ise “yargı yolu bakımından davanın reddine” dair verilen kararla birlikte davalı taraf yararına vekalet ücretine de karar verilecektir.
6100 sayılı HMK 3. maddesi, Anayasa Mahkemesince 16/2/2012 tarih ve 2011/35E - 2012/23K. ile iptal edilmiş, iptal kararı 19/5/2012 tarihli Resmi Gazetede yayınlanmış, davacı davasını 23/1/2012 tarihinde açmıştır.

Eldeki dosyada davacı, davanın açıldığı tarihte yürürlükte bulunan 6100 sayılı HMK’ nın yürürlükte bulunan 3. maddesi düzenlemesine göre görevli yargı yerinde davasını açmıştır. Şu halde davacı davasını açarken haklı konumda olup aleyhine olacak şekilde davalı taraf yararına vekalet ücretine karar verilemez. Ancak bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 6100 sayılı HMK’ nun geçici 3. maddesi uyarınca temyiz hükümleri bakımından halen yürürlükte bulunan 1086 sayılı HUMK.’ nun 438. maddesi uyarınca karar düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın, yukarıda (2) nolu bentte gösterilen nedenle hüküm fıkrasının vekalet ücretini düzenleyen 4.bendinin silinmesine, davacıların diğer temyiz itirazlarının ise ilk bentte gösterilen nedenle reddi ile kararın düzeltilmiş bu şeklinin ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 03/07/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.