MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından; kusur belirlemesi, maddi tazminat, tedbir ve yoksulluk nafakası yönünden, davacı kadın tarafından ise katılma yoluyla; maddi tazminatın miktarı ve istinaf vekâlet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve bozmanın kapsamı dışında kalarak kesinleşmiş olan yönlere ait temyiz itirazlarının incelenmesinin artık mümkün bulunmamasına göre, davacı kadının tüm, davalı erkeğin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yersizdir.
2-İlk derece mahkemesince bozma öncesi verilen 07.06.2017 tarihli ilk hükümde davacı kadın yararına 25.000,00 TL maddi, 20.000,00 TL manevi tazminata hükmedilmiş, bu hükme karşı taraflarca istinaf kanun yoluna başvurulmuş, bölge adliye mahkemesince tarafların istinaf talepleri esastan reddedilmiştir. Bölge adliye mahkemesince verilen bu karar Dairemizin 2019/4944 esas- 2019/11888 karar sayılı ilamı ile "Yoksulluk nafakası yönünden gerekçe ile hüküm arasında çelişki yaratıldığı ve davacı kadın yararına hükmolunan maddi tazminatın az olduğu" gerekçesiyle bozulmuş, bozmadan sonra bölge adliye mahkemesince davacı kadın yararına 40.000,00 TL maddi tazminatın, 300,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakasının davalı erkekten tahsili ile davacı kadına ödenmesine karar verilmiştir. Bölge adliye mahkemesinin bu hükmünün de taraflarca temyizi üzerine, Dairemizin 2020/5683 esas- 2020/6611 karar sayılı ilamı ile bu kez "Davacı kadın yararına hükmolunan maddi tazminatın bozmanın amacına uygun olmayıp az olduğu ve bozmanın kapsamı dışında kalarak kesinleşen tedbir nafakasına yönelik yeniden hüküm kurulmasının doğru olmadığı" gerekçesiyle hüküm bozulmuş, bozmadan sonra bu sefer bölge adliye mahkemesince davacı kadın yararına 80.000,00 TL maddi tazminatın boşanma hükmünün kesinleştiği tarihten itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalı erkekten alınarak davacı kadına ödenmesine karar verilmiş, hüküm taraflarca temyiz edilmiştir. Dairemizin yukarıda bahsi geçen her iki bozma ilamında da, kadın yararına hüküm altına alınan maddi tazminata yasal faiz işletilmesine yönelik talebi hakkında verilmiş herhangi bir karar bulunmamaktadır. Bu durumda mahkemece, davalı erkek yararına oluşan bu usûli kazanılmış hak gözetilmeksizin, bozmadan sonra, kadın yararına hüküm altına alınan maddi tazminat miktarına boşanma hükmünün kesinleşme tarihinden itibaren davalı erkek aleyhine olacak şekilde yasal faize hükmedilmesi doğru değil ise de bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün bu bölümünün düzeltilerek onamasına karar vermek gerekmiştir. (HMK m. 370/2).
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple bölge adliye mahkemesinin gerekçeli kararının hüküm fıkrasından "A)1." bendinin tamamen çıkarılmasına, yerine "A)1." bendi olarak "Davacı kadının maddi tazminat talebinin kısmen kabulü ile; 80.000 TL maddi tazminatın davalı erkekten alınarak davacı kadına verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine" cümlesinin yazılmasına, hükmün bu bölümünün düzeltilmiş şekliyle, diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın ..."ya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 292.10 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran Kasım"a geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi.20.09.2021 (Pzt.)