Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, çalışma süresince ödenmeyen fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil ücret alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir .
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, davalı vekilinin temyizi üzerine Dairemizin 16.09.2014 tarihli ilamı ile "... aynı işyerinde, aynı unvan/görevde çalışan iki işçi arasında çalışma koşulları ve sürelerinin farklı uygulandığına dair somut ve objektif bir uygulamanın varlığı davacı işçi tarafından ispatlanamadığına göre, bu dosya bilirkişi tarafından haftalık fazla çalışma süresi 2007 yılından itibaren 11 saat olacak şekilde hesaplanarak alacak miktarının belirlenmesi ve mahkemece bu miktarın hüküm altına alınması hatalı olmuştur.
Mahkemece yapılacak iş, yukarıda belirtilen ........ İş Mahkemesi"nin 30.01.2014 tarih ve 2013/249 E-2014/19 K sayılı kararına konu hesaplama şekli esas alınarak yeniden bilirkişi incelemesi yaptırılması ya da resen hesaplama yapılarak davacının 2008 yılına kadar ve 2008 yılından sonra olacak şekilde fazla çalışma alacağı miktarı belirlenip hüküm altına alınmalıdır. Mahkemece, eksik inceleme ile karar verilmiş olması bozma nedenidir.." gerekçesi ile bozulmuştur.
Mahkeme bozma kararına uymuş ve karar vermiştir.
Hükmün verildiği tarihte yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 12. maddesinde tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için Tarifenin İkinci Kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (yedinci maddenin ikinci fıkrası, dokuzuncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla,) Tarifenin üçüncü kısmına göre belirleneceği bildirilmiştir.
Dosya kapsamına göre mahkemece hakkaniyet indirimi dışında toplam reddedilen miktar 16.412,51 TL olduğundan davalı yararına 1.969,50 TL avukatlık ücretine hükmedilmesi gerekirken davalı yararına avukatlık ücretine hükmedilmemesi bozma nedeni ise de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının avukatlık ücretine ilişkin 4. bendinin çıkartılarak yerine;
“4- Vekalet Ücreti yönünden;
a- Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince 3.219,32 TL avukatlık ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
b- Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan tarife gereğince 1.969,50 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 27/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.