Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/2555 Esas 2020/3188 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Kocaeli 1. Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki kooperatif genel kurul kararının iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın esastan reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacılar vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacılar vekili, 29.01.2015 tarihli davalı kooperatif genel kurulu kararının hukuka uygun olmadığını, iptali istenen genel kurul kararı ile haksız ve mesnetsiz olarak kişi başı 19.500,00 TL bir paranın aidat olarak istendiğini, istenen aidatın hangi amaçla toplandığını öğrenmek istemesi bu sebeple gelir ve giderleri kontrol etmesi üyeye sağlanmadığı gibi genel kurulda gelir gider bilanço tartışılmayıp üyenin bilgi alma hakkının manipüle edildiğini, 29.01.2015 tarihinde alınmış olan genel kurul kararının daha evvelki genel kurul kararları ve ödenti makbuzları, teslim tutanağı ve diğer hususlar birlikte değerlendirildiğinde hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek; 29.01.2015 tarihli genel kurul kararının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; dava konusu genel kurulda alınan 19.500,00-TL aidat ödemesi kararı esas bakımından incelendiğinde, yapı kooperatiflerinde ortaklık payı dışında kooperatifin amacını gerçekleştirme ve faaliyetini yerine getirme amacına yönelik Kooperatifler Kanunu madde 27"de ve tip sözleşme ile kooperatif ana sözleşmesi madde 21"de düzenlenmiş olan ortaklık payı dışında ödeme niteliğinde olduğunun tespit edildiği, ek ödeme niteliğinde olmadığı, bu ödemeleri karara bağlama yetkisinin genel kurulda olup, genel kurulun bunu ana sözleşme madde 33/2"de belirtilen çoğunlukla, yani toplantı nisabı olarak ortakların 1/4"ünün katılımı ile yapılan toplantıda katılanların yarısından bir fazlasının olumlu oyu ile alabileceği, dava konusu olayda 79 üyeli kooperatifte 60 üye katılımı ile toplantı yapıldığı ve 52 üyenin olumlu oyu ile karar alındığı, bu bakımdan geçerli bir genel kurul kararı olduğu gerekçesiyle davanın reddine dair verilen kararın davacılar vekilince itirazı üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi 04.05.2017 tarihli 2017/562 Esas 2017/560 Karar sayılı ilamı ile kararın usul ve esas yönünden hukuka uygun bulunduğu gerekçesiyle davacılar vekilinin istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 353/1-b/1. maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı davacılar vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacılar vekilinin tüm temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi kararına ilişkin davacılar vekilinin tüm temyiz sebeplerinin reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğininde İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesine gönderilmesine, 21.10.2020 tarihinde kesin olarak oy birliği ile karar verildi.