Resmi belgede sahtecilik - tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/12975 Esas 2019/709 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/12975
Karar No: 2019/709
Karar Tarihi: 17.01.2019

Resmi belgede sahtecilik - tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/12975 Esas 2019/709 Karar Sayılı İlamı

Özet:

5. Ceza Dairesi tarafından verilen 2018/12975 E., 2019/709 K. sayılı kararda, sanık hakkında tefecilik suçundan açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine karar verildi. Sanığın müştekiye borç verme eyleminin 2003 yılında gerçekleştiği belirtilirken, mağdurların oğluna borç verme eylemlerinin ise 2006 yılı Ocak ayında gerçekleştiği ifade edildi. Sanığa yüklenen tefecilik suçunun, suç tarihlerine göre farklı cezaları içeren kanun maddelerine tabi olduğu belirtilirken, hükmün 5237 sayılı TCK'nın ilaveli dava zamanaşımı sürelerine göre bozulması kararlaştırıldı. Ancak bozulmanın yeniden yargılamayı gerektirmediği için sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine karar verildi. Kararda, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi de göz önünde bulunduruldu.
Kanun maddelerinin detaylı ve açıklayıcı şekilde eklenmesi gerekmektedir. 765 sayılı TCK'nın 102/4 ve 104/2. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e ve 67/4. maddeleri, 2279 sayılı Kanunun 17. maddesi, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 317. ve 321. maddeleri kararda geçen kanun maddeleridir.

5. Ceza Dairesi 2018/12975 E. , 2019/709 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, tefecilik
HÜKÜM : Beraat, mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Resmi belgede sahtecilik suçunun mahiyetine göre doğrudan zarar görmesi söz konusu olmayan, bu nedenle hükmü temyiz etme hakkı bulunmadığı anlaşılan Hazinenin bu suçtan kurulan hükme ilişkin temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, incelemenin katılan ... vekili ile sanık müdafin tefecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarıyla sınırlı yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanığın müşteki ..."e borç verme eylemi 2003 yılı, mağdur ... Fedakar ile mağdur ..."nın oğlu ..."ya borç verme eylemleri 2006 yılı Ocak ayı içerisinde gerçekleşmiş olup, suç tarihlerinin, dosya kapsamı uyarınca kesin olarak saptanamaması nedeniyle sanık lehine değerlendirme yapılarak 01/01/2003 ve 01/01/2006 olarak kabul edilmesi gerektiği, sanığa yüklenen tefecilik suçunun, müşteki ..."e borç verme eylemi tarihinde yürürlükte olan 2279 sayılı Kanunun 17. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibarıyla 765 sayılı TCK"nın 102/4 ve 104/2. maddelerine göre 7 yıl 6 aylık, mağdur ... Fedakar ile mağdur ..."nın oğlu ..."ya borç verme eylemleri tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e ve 67/4. maddelerine göre 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı sürelerine tabi olduğu, belirtilen suç tarihleri ile inceleme günü arasında ilaveli dava zamanaşımı sürelerinin gerçekleştiği anlaşılmakla, hükmün 5237 sayılı TCK"nın 7/2 ile 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddeleri de gözetilmek suretiyle CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı
gerektirmediğinden aynı Yasanın 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 17/01/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.