Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/10288 Esas 2016/6918 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusura ve cezanın ertelenmesi gerektiğine, katılan vekilinin ise sanık hakkında lehe olan hükümlerin uygulanmaması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Mühendis olan sanığın ortağı olduğu ve aynı zamanda şantiye şefi olarak görev yaptığı inşaatta, soğuk demirci ustası olarak çalışan ölenin, sabah saat 07:30-08:00 sularında inşaata gelerek, B Blok"ta kurulu halde bulunan yük asansörü ile tek başına inşaatın 12. katına zeminden yüklediği soğuk demir inşaatı çubuklarını çıkarırken, binanın 12. katının bağlı olduğu beton tablasındaki 8"lik demiri ve kendi düzeneğini kırarak, asansörün zemine çakılarak maktülün ölümü ile sonuçlanan ve sanığın asli kusurlu kabul edildiği somut olayda, kusur oranı, suçun işleniş biçimi, fiilin ağırlığı, adalet ve hakkaniyet kuralları gözetilerek alt sınırdan daha fazla uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması;
2- Sanık hakkında hükmedilen 2 yıl 1 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesine ve TCK"nın 52/3. maddesine aykırı davranılması,
3-Sanık hakkında tayin edilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında 5237 sayılı TCK"nın 50/4. maddesinin gösterilmemesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 21/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.