Karşılıksız yararlanma - Mühür bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/42 Esas 2013/4056 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/42
Karar No: 2013/4056
Karar Tarihi: 28.02.2013

Karşılıksız yararlanma - Mühür bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/42 Esas 2013/4056 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında mühür bozma suçundan kurulan beraat kararı onanmış, ancak karşılıksız yararlanma suçundan kurulan beraat kararı bozulmuştur. Sanık, katılan kurumun zararını tazmin etmiş olmasına rağmen, ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden beraat kararı verilmiştir. Bu nedenle karar bozulmuş ve esastan inceleme yapılarak sanık hakkında ceza verilmemesine karar verilmiştir. Kararda, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK.nun 223/4-a maddeleri uyarınca sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2
- 5271 sayılı CMK.nun 223/4-a.

2. Ceza Dairesi 2013/42 E. , 2013/4056 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma, Mühür bozma
HÜKÜM : Beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Sanık hakkında mühür bozma suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde:
Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2- Sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde:
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, esastan inceleme yapılarak yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK.nun 223/4-a maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 28/02/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.