Esas No: 2021/3022
Karar No: 2022/1641
Karar Tarihi: 08.02.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/3022 Esas 2022/1641 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir kişinin resmi belgede sahtecilik suçundan mahkum edilmesine karar vermiştir ancak temyiz sürecinde karar bozulmuştur. Bozma gerekçesi ise belgenin aldatıcı niteliğinin bulunmaması ve yasal unsurların oluşmamasıdır. Ayrıca, kararda 5237 sayılı TCK'nin 53/1-b maddesi uygulanmamıştır ve bu da yanlış anlama sonucu gerçekleşmiştir. Kararda belirtilen kanun maddeleri ise şunlardır: Karayolları Trafik Yönetmeliği’nin 30. maddesi, 09.09.2011 tarih ve 28049 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Yönetmeliğin 3. maddesi, 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi ve 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet
1) Ayrıntıları Ceza Genel Kurulunun 14.10.2003 tarih ve 232-250 sayılı, 09.10.2012 tarih, 2011/8-335 Esas 2012/1804 sayılı kararlarında da açıklandığı üzere, sahtecilik suçunun oluşabilmesi için belgenin nesnel olarak aldatıcılık niteliğinin bulunması ve keyfiyetin belgeden objektif olarak anlaşılması gerektiği, muhatabın hatasından, dikkatsizlik veya özensizliğinden kaynaklanan fiili iğfalin, aldatıcılık niteliğinin varlığını göstermeyeceği nazara alınarak suç tarihinden önce yürürlükte bulunan 18.07.1997 tarih ve 23053 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Karayolları Trafik Yönetmeliği’nin 30. maddesine göre; tescil plakalarında, işlemi yapan tescil kuruluşu ile plaka basım işlemini gerçekleştiren kuruluşun mühürlerinin bulunmasının, anılan maddede 09.09.2011 tarih ve 28049 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Yönetmeliğin 3. maddesiyle yapılan değişiklikle de bu tarihten itibaren yalnızca plaka basım işini gerçekleştiren kuruluşun mührünün bulunmasının zorunlu olduğunun hüküm altına alındığı; 23.06.2011 tarihli bilirkişi raporunda ve Mahkeme tarafından yapılan incelemede de, tescil plakalarının resmiyet kazanması için gerekli olan plaka basım işlemini gerçekleştiren kuruluşa ait basılı bulunması gereken soğuk mühür izlerinin bulunmadığı, mevcut haliyle yapılan sahteciliğin ilk bakışta fark edilebildiği ve belgenin aldatıcı niteliğinin bulunmadığı anlaşıldığından, yasal unsurları itibarıyla oluşmayan sahtecilik suçundan sanığın beraati yerine mahkumiyetine hükmedilmesi,
2) Kabule göre de; 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı kararına yanlış anlam verilerek 5237 sayılı TCK'nin 53/1-b maddesinin uygulanmaması,
Yasaya aykırı, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
