Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/1612 Esas 2016/4696 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet


Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Tanık ..."ın anlatımları, 19.09.2014 tarihli tutanağa göre tanığın sanık ..."ın apartman içinden inen şahıs olduğundan emin olduğunu, sanık ..."ı ise ikinci şahsa çok benzettiğini söylediğinin belirtilmesi, sanıkların tanığın ihbarı sonucu kısa bir süre sonra eşgal ve istikamet bilgisi sonucu yakalanmaları, tanığın verdiği eşgal bilgisinin uyması özellikle sanık ..."ın kıyafet bilgisinin tıpatıp aynı olması, sanıkların polisi görünce saklanmaları ve dur ihtarına uymayarak kaçmaya çalışmaları, sanıkların beyanlarında sanık ..."ın yakalandıkları araca binme sebebine ilişkin çelişkili anlatımları, sanıkların yakalandıkları araçta müşteki ..."a ait ziynet eşyalarının ele geçmesi, iki müştekininde evlerinin yakın olması ve tüm dosya kapsamı itibariyle sanıkların müşteki ..."a karşı üzerlerine atılı suçları işlemiş olduklarının anlaşılması karşısında; tebliğnamade bu yönden istenen bozma düşüncesi benimsenmemiştir.
""5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanması sırasında aynı maddenin birinci, ikinci ve dördüncü fıkralarındaki bazı sözcüklerin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas 2015/85 Karar sayılı iptal kararının anılan Kanun maddesinin 1. fıkrasındaki ""hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak"" hükmü gereğince infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Konut dokunulmazlığının ihlali suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c maddesinin uygulanmaması ve 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı hakkındaki Yasa"nın 108/2. maddesi uyarınca tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamayacağının anlaşılması karşısında; sanık ..."ın adli sicil kaydında yazılı en ağır mahkumiyeti olan ... Asliye Ceza Mahkemesi"nin 17.01.2014 gün 2012/1820 Esas ve 2014/56 Karar sayılı kararına konu olan hırsızlık suçundan hükmedilen 2 yıl 6 ay hapis cezası olduğu ve bu hükümlülüğün tekerrüre esas alınması gerekirken yazılı şekilde uygulama yapılması, karşı temyiz bulunmadığından, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ... müdafii ile sanık ... ve ..."ın temyiz nedeni yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle eleştiriler dışında diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye kısmen uygun olarak ONANMASINA, 05.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.