Esas No: 2019/8255
Karar No: 2022/1777
Karar Tarihi: 08.02.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/8255 Esas 2022/1777 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, kiraladığı araçla meydana gelen kaza sonrası hasarın tazmini için açığa imzalattığı boş senedi doldurarak icraya koyduğu suçlamasıyla resmi belgede sahtecilik suçundan mahkum edilmişti. Ancak Adli Tıp Kurumu'nun raporuna göre kaza tamamen teknik arıza sonucu meydana gelmişti ve sanık sürücüye kusur izafesi uygun değildi. Bu nedenle, sanığın eylemi sahtecilik suçunu oluşturup oluşturmadığı tartışıldığında, yazılı delillerin dışında kanıt sunulamayacağına dikkat çekildi. Bu nedenle sanığın hukuki durumunun tayin edilmeden yetersiz gerekçeyle mahkumiyet hükmü verildiği belirtildi. Ayrıca, TCK'nun 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi tarafından yeniden değerlendirilmesi gerektiği vurgulandı. Kararın yetersiz gerekçeyle verildiği gerekçesiyle bozulmasına karar verildi.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nun 209/1. maddesi: Açığa atılan imzanın kötüye kullanılması suçu
- TCK'nun 53. maddesi: Ayıplı maddi hata halleri ile cezalandırılma sonucunu doğuran kanuni düzenlemelerin önlenmesi için Anayasa Mahkemesi tarafından belirlenecek ölçüler dahilinde yürürlükten kaldırılabilmesi mümkündür.
- Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu (Hukuk Muhakemeleri Kanunu)
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet
1) Katılanın, sanıktan kiraladığı araçla kaza yapması sonucu meydana gelen hasarın tazmini amacıyla, bu olay nedeni ile katılanın yargılandığı Edirne 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/ 278 Esas sayılı davada kazanın oluşumuna ilişkin olarak hazırlanan Adli Tıp Kurumu Başkanlığı Trafik İhtisas Dairesinin 30.09.2013 tarihli raporuna göre "sanık sürücüye kazanın oluşumundan dolayı kusur izafesinin uygun olmadığı, olayın tamamen teknik arıza sonucu meydana geldiğinin" tespit edildiği halde kiralama işlemi yapılırken katılan tarafından teminat olarak açığa imzalanarak verilen boş senedin sanık tarafından doldurulup icraya konulduğu iddia ve kabul edilen olayda; Yargıtay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulunun 24.03.1989 tarih ve 1988/1-1989/2 sayılı ilamında da açıklandığı üzere Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun (Hukuk Muhakemeleri Kanunu) cevaz verdiği haller dışında ancak yazılı delille ispat edilebileceği de gözetilerek, sanığın eyleminin TCK'nun 209/1. maddesinde düzenlenen açığa atılan imzanın kötüye kullanılması suçunu oluşturup oluşturmayacağı tartışılarak tüm kanıtlar birlikte değerlendirilmek suretiyle sonucuna göre sanığın hukuki durumlarının tayin ve takdirin gerektiği gözetilmeden yetersiz gerekçeyle resmi belgede sahtecilik suçundan mahkumiyet hükmü kurulması,
2) Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı, sanık müdafisinin ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 08.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
