Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2012/21414 Esas 2013/4028 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/21414
Karar No: 2013/4028
Karar Tarihi: 27.02.2013

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2012/21414 Esas 2013/4028 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Genç Asliye Ceza Mahkemesi tarafından sanıkların hırsızlık suçu işlediği gerekçesiyle mahkum edilmesine ilişkin bir kararın temyiz incelemesi yapılmıştır. Kararda, sanıkların savunmalarında suçu işlemediklerini belirtmeleri, başka bir tanığın suça konu olan cüzdanı bulması gibi durumlar göz önünde bulundurulmuş ve sanıkların kesin ve inandırıcı kanıtlar olmadan mahkum edilmesinin hukuka uygun olmadığı vurgulanmıştır. Ayrıca, temel ceza belirlenirken alt sınırdan hüküm kurulmasına rağmen cezada artırım yapılması yeterli gerekçe gösterilmeden üst sınırından artırım yapılması nedeniyle hükmün BOZULMASINA karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise Tebligat Kanunu'nun 21. maddesi ve Türk Ceza Kanunu'nun 143. maddesidir.

2. Ceza Dairesi 2012/21414 E. , 2013/4028 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 2 - 2012/134266
MAHKEMESİ : Genç Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 20/10/2011
NUMARASI : 2011/9 (E) ve 2011/84 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
7201 Sayılı Tebligat Kanunu’nun 21. maddesi uyarınca, kendisine tebligat yapılacak kimse veya muhatap adına tebligat yapılabilecek kimselerden hiçbiri gösterilen adreste bulunmaz ise, tebligat evrakı o yerin muhtar veya ihtiyat heyeti azasından birine imza mukabilinde teslim edilip muhatabın kapısına ihbarname yapıştırılması, durumun muhatabın komşusuna bildirilmesi gerektiği halde; sanıklara 7201 sayılı Tebligat Kanununun 21. maddesine göre, 30/11/2011 tarihinde yapılan gerekçeli karar tebliği, en yakın komşusuna haber verilmemesi nedeniyle usulsüz olduğundan öğrenme üzerine 10/01/2012 tarihinde hükmü temyiz eden sanıkların temyiz istemlerinin yasal süresinde olduğu kabul edilerek sanıkların eski hale getirme isteminin kabulüne ve temyiz istemlerinin reddine ilişkin 20/01/2012 tarihli ek kararların kaldırılmasına karar verilerek yapılan incelemede:
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanıkların aşamalardaki tutarlı savunmalarında hırsızlık suçunu işlemediklerini belirtmeleri, yakınanın ise, sanıklar ile aynı yerde kalmaları nedeniyle suça konu cüzdanını sanıkların çalmış olabileceklerini zannederek iddiada bulunması, suça konu cüzdanının, yakınanın zaman zaman oturduğu anlaşılan kahvehanenin önünde tanık Abdullah tarafından bulunması, tanık Metin"in, sanık Mesut"un yüklenen suçu kabul ettiğine ilişkin anlatımının, aynı araç içerisinde bulunan tanık Yılmaz tarafından doğrulanmaması karşısında; sanıkların yükletilen suçu işlediklerine ilişkin her türlü kuşkudan uzak, hukuka uygun, mahkumiyete yeter nitelikte kesin ve inandırıcı kanıtların neler olduğu karar yerinde açıklanıp tartışılmadan, yeterli olmayan gerekçe ile yazılı şekilde sanıkların mahkumiyetlerine karar verilmesi,
2- Kabule göre de;
Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan temel ceza belirlenirken alt sınırdan hüküm kurulduğu halde, suçun gece vakti işlenmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK.nun 143. maddesi uyarınca cezadan artırım yapılırken yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden üst sınırından artırım yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık Mesut, sanık Mesut ve Mehmet müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı isteme uygun olarak BOZULMASINA, 27/02/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.