Danıştay 7. Daire 2016/1785 Esas 2020/4788 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2016/1785
Karar No : 2020/4788

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Oto Yedek Parça Gıda ve Tekstil Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Madeni yağ ve müstahzarları imalatı faaliyetinde bulunan davacı tarafından, 2014 yılının Şubat döneminde satın alınan 2710.19.99.00.25 pozisyonunda bulunan eşyanın; 3824.90.97.90.18 pozisyonunda "pas önleyici müstahzar" ve 3824.90.97.90.68 pozisyonunda yer alan "diğer kimyasal ürün ve müstahzar" imalinde kullanılması nedeniyle, satın alınan baz yağ miktarına karşılık gelen özel tüketim vergisinin mahsuben iade edilmesi istemiyle yapılan başvurunun zımnen reddine dair işlemin iptali ile iadeye konu tutara faiz hükmedilmesi istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Davacının yurt içinden temin ettiği 2710.19.99.00.25 pozisyonunda yer alan eşyayı, 3824.90.97.90.18 pozisyonunda "pas önleyici müstahzar" ve 3824.90.97.90.68 pozisyonunda yer alan "diğer kimyasal ürün ve müstahzar" imalinde kullandığı, 2012/3792 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile 25 seri no'lu Özel Tüketim Vergisi Genel Tebliği'nde, 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu'na ekli (I) sayılı listenin (B) cetvelinde açıkça GTİP numaraları ile belirlenen malların ancak, (I) sayılı listeye dahil olmayan malların imalinde kullanılması halinde iadeye konu edilebileceğinin kurala bağlandığı, olayda, davacı şirket tarafından üretilen 3824.90.97.90.18 ve 3824.90.97.90.68 pozisyonundaki eşyaların, 4760 sayılı Kanun'a ekli (l) sayılı listenin (B) cetvelinde ve 5015 Sayılı Petrol Piyasası Kanunu'nun 2. maddesinde madeni yağ olarak tanımlanan eşyalar arasında yer almadığı, dolayısıyla davacı şirketin özel tüketim vergisi ödeyerek satın aldığı (I) listenin (B) cetvelinde yer alan eşyayı, bu listede yer almayan ve 5015 sayılı Kanun kapsamında "madeni yağ" olarak değerlendirilmeyen ürünlerin imalinde kullandığı, mahsuben iade talebine ilişkin yükümlülüklerini yerine getirdiği anlaşıldığından dava konusu işlemde hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle işlemin iptaline ve mahsuben iade talebine konu özel tüketim vergisi tutarının davalı idareye başvuru tarihi olan 26/03/2014 tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davacıya iadesine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacının imal ettiği ürünlerin tespitinin teknik bir konu olduğu bu nedenle konunun Gümrük Bakanlığı'na sorulduğu, imal edilen eşyanın akaryakıt olarak kullanılan ya da kullanılabilecek ürünler kapsamında değerlendirilmesi gerektiği, dolayısıyla mahsuben iadeye konu olamayacağı, davacının mahsup talep tarihi olan 26/03/2014 tarihi itibariyle tahakkuk etmiş herhangi bir vergi borcu bulanmadığı, mahkeme kararı sonucu davacıya, 09/06/2015 tarihinde mahsuben iade işlemi yapılırken, 26/03/2014 tarihi itibariyle tahakkuk etmiş bir vergi borcu bulunmamasına karşın anılan tarihten itibaren yersiz ve fazla bir şekilde faiz ödemesi yapıldığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ: Mahkeme kararının mahsuben iade talebinin reddine dair işlemin iptaline ilişkin hüküm fıkrasının onanması, mahsuben iade talebine konu özel tüketim vergisi tutarının davalı İdareye başvuru tarihi olan 26/03/2014 tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davacıya iadesine ilişkin hüküm fıkrasının ise mahsuben iade talebinde bulunulması halinde faiz uygulanıp uygulanmayacağı yönünde herhangi bir araştırma yapılmaksızın eksik inceleme sonucu verildiği anlaşıldığından, bozulması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE:
MADDİ OLAY :
Davacının, 2014 yılının Şubat döneminde satın aldığı 2710.19.99.00.25 pozisyonunda bulunan eşyayı; 3824.90.97.90.18 pozisyonunda "pas önleyici müstahzar" ve 3824.90.97.90.68 pozisyonunda yer alan "diğer kimyasal ürün ve müstahzar" imalinde kullanılması nedeniyle; baz yağ miktarına karşılık gelen özel tüketim vergisinin, muhtelif vergi borçlarına mahsup edilmesi istemiyle 26/03/2014 tarihinde davalı idareye başvurduğu, aynı gün verdiği ikinci dilekçe ile de sosyal güvenlik kurumuna olan borçlarını talep kapsamından çıkardığı, talebine olumlu ya da olumsuz bir cevap verilmemesi üzerine 27/10/2014 tarihinde işbu davanın açıldığı, davalı idare tarafından, yapılacak işlemlere esas oluşturmak üzere değerlendirilerek görüş bildirilmesi için konunun Gelir İdaresi Başkanlığı'na intikal ettirildiği, gelen cevabi yazıda, imal edilen ürünlerin akaryakıt ya da akaryakıt olarak kullanılabilen ürünler kapsamında olduğu ve dolayısıyla baz yağ alımında ödenen özel tüketim vergisinin mahsuben iadeye konu edilemeyeceğinin bildirilmesi üzerine, talebinin reddedildiği hususunun, dava açıldıktan sonra 31/12/2014 tarihinde davacıya bildirildiği anlaşılmıştır.

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle gerekçesi yukarıda açıklanmış bulunan mahkeme kararının mahsuben iade talebinin reddine dair işlemin iptaline ilişkin hüküm fıkrası, aynı gerekçe ve nedenlerle Dairemizce de uygun görülmüş olup, davalı idarece temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, sözü geçen hüküm fıkrasının bozulmasını sağlayacak durumda bulunmamıştır.
Mahkeme kararının, mahsuben iade talebine konu özel tüketim vergisi tutarının davalı idareye başvuru tarihi olan 26/03/2014 tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davacıya iadesine ilişkin hüküm fıkrasına yönelik temyiz istemine gelince;
Dosyanın incelenmesinden, davacının davalı idareye mahsuben iade talebiyle başvurduğu 26/03/2014 tarihi itibariyle mahsuben iadeye konu edilebilecek herhangi bir vergi borcunun olmadığı, Mahkemenin, dava konusu işlemin iptali ile mahsuben iade talebine konu özel tüketim vergisi tutarının başvuru tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte iadesine yönelik kararı uyarınca da başvuru tarihinden itibaren faiz uygulanmak suretiyle 09/06/2015 tarihinde mahsuben iade işleminin yapıldığı anlaşılmıştır.
Bu durumda, Mahkemece, başvuru tarihi itibariyle mahsuben iade imkanının bulunup bulunmadığı ve bu kapsamda faiz ödenip ödenmeyeceği, hususunda herhangi bir değerlendirme yapılmaksızın, mahsuben iade talebine konu tutarın yasal faiziyle birlikte davacıya iadesi gerektiği yargısına götüren maddi ve hukuki nedenler hakkında herhangi bir açıklama yapılmadan; bir başka anlatımla, anılan hususta herhangi bir gerekçe gösterilmeksizin karar verilmesinde yasal isabet bulanmamıştır.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin kısmen reddine, kısmen de kabulüne,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının; mahsuben iade talebinin reddine dair işlemin iptaline ilişkin hüküm fıkrasının ONANMASINA,
3. İdareye başvuru tarihinden itibaren yasal faize hükmedilmesine yönelik hüküm fıkrasının ise BOZULMASINA,
4. Bozulan kısım hakkında yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
5. 492 sayılı Harçlar Kanunu'nun 13. maddesinin (j) bendi parantez içi hükmü uyarınca alınması gereken harç dahil olmak üzere, yargılama giderlerinin yeniden verilecek kararda karşılanması gerektiğine,
6. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 20/11/2020 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.



(X) KARŞI OY :

Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, dayandığı hukuksal nedenler ve gerekçe karşısında vergi mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından, istemin reddi gerektiği oyu ile Dairemiz kararına katılmıyorum.