Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/3643 Esas 2021/1736 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 3.614,19 TL maddi, 4.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihi olan 05/07/2013 tarihinden işletilecek yasal faiz ile birlikte davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine


Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan Van 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/68 Esas – 2015/30 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının silahlı terör örgütüne üye olma suçundan 05/07/2013 – 08/11/2013 tarihleri arasında 4 ay 3 gün tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 05/02/2015 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK"nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 4.000,00 TL maddi, 4.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden işletilecek yasal faiz talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 3.614,19 TL maddi, 4.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden işletilecek yasal faiz ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin cevap dilekçesinde belirtilen itirazların değerelendirilmediği, davacının maddi zararını ispatlayamadığını, davacıya verilen vekalet ücretine, usul ve yasaya aykırı karar verildiğine ilişkinilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Maddi tazminatın, davacının tutuklu kaldığı döneme ilişkin net asgari ücret üzerinden hesaplanan ‘’3.325,32’’ TL yerine, fazla hesaplama ile bu miktarın üstünde kalacak şekilde ‘’3.614,19’’ TL olarak tayin edilmesi suretiyle, davacı lehine fazla maddi tazminata hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 1. paragrafında davacı lehine hükmolunan maddi tazminat miktarının "’3.325,32" TL"ye düşürülmesi suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün isteme aykırı olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.