Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2019/678 Esas 2020/4494 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/678
Karar No: 2020/4494

Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2019/678 Esas 2020/4494 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, katılanı yağma suçundan mahkum edilmiş ancak temyizde, tekerrüre esas olan suçun TCK'nin değişen maddeleriyle artık uzlaşma kapsamında olduğu ve sanığın başka bir tekerrür suçunun bulunmadığı gerekçesiyle tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı belirtilmiştir. Bu sebeple karar bozulmuş ve sanık hakkında çıkarılan TCK'nin 58. maddesine ilişkin bölüm tamamen çıkarılarak hükmün düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi
- 765 sayılı TCK'nin 491/ilk maddesi
- 5237 sayılı TCK'nin 141/1. maddesi
- 6763 sayılı Yasa’nın 34. maddesi
- 5271 sayılı CMK’nin 253. maddesi
- 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesi
- TCK'nin 58. maddesi

6. Ceza Dairesi 2019/678 E. , 2020/4494 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi

n Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık ... hakkında, katılan ...’a yönelik yağma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
15.04.2020 gün ve 13100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinde yapılan değişikliğin, infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görülmüş; sanığın yağma suçunu konutta, silâhla ve gece vakti işlediğinin anlaşılması karşısında, TCK’nin 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken, bu hususlar dikkate alınarak alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin düşünülmemesi, kazanılmış hak uygulaması yapıldığından sonuca etkili görülmeyerek bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Gaziantep 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.05.2011 gün ve 2010/150 esas, 2011/294 karar sayılı ilâmına konu 765 sayılı TCK"nin 491/ilk maddesindeki hırsızlık suçunun 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nin 141/1. maddesi kapsamındaki hırsızlık suçunu oluşturduğu, anılan suçun 24.11.2016 gün 6763 sayılı Yasa’nın 34. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nin 253. maddesinde yapılan değişiklik ile uzlaşma kapsamına alındığı, sanığın başkaca tekerrüre esas alınabilecek sabıkasının da bulunmaması karşısında; sanık ... hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanma koşullarının oluşmadığının gözetilememesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından TCK’nin 58. maddesine ilişkin bölümün tamamen çıkarılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.