Tebliğname No : 2 - 2014/289196
MAHKEMESİ : İnegöl 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 04/07/2014
NUMARASI : 2014/275 (E) ve 2014/516 (K)
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
14.06.2010 tarihli kararda; suça sürüklenen çocuk hakkında mağdur ... ..."a karşı mala zarar verme suçundan kesin para cezasına hükmedilmiş olduğu ve verilen cezanın kesinleştirilip infazının gerçekleştirildiği ancak 04.07.2014 tarihli kararda suça sürüklenen çocuk hakkında daha önce verilen hükümler açıklanırken, bu suç yönünden yeniden verilen kararın yok hükmünde olduğu ancak; sonuç cezanın kesinlik sınırında bulunması sebebi ile bu hüküm yönünden kanun yararına bozma yoluna gidilmesi olanaklı görülmüştür.
I- Suça sürüklenen çocuk ... ... hakkında mağdurlara yönelik mala zarar verme suçudan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan hükmolunan adli para cezasına ilişkin hükümler miktar itibariyle, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 305/1. maddesi uyarınca kesin olup temyiz kabiliyeti bulunmadığından suça sürüklenen çocuk ... ..."in bu suça yönelik talebinin aynı yasanın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
II-Suça sürüklenen çocuk ... ... hakkında mağdur ... ..."a karşı hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal, mağdurlar ... ..., ... ... ve ... ..."e karşı hırsızlık suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
6352 sayılı yasanın 100. maddesi ile CMK"nın 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, suça sürüklenen çocuğa yüklenen yargılama giderinin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması nedeniyle Devlet Hazinesi üzerinde bırakılması hususu ise infaz aşamasında resen dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Mağdur ... ..."e karşı hırsılık eyleminin de gece sayılan zaman diliminde işlendiği halde suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı TCK"nın 143/1. maddesi gereği artırım yapılmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre suça sürüklenen çocuk ... ..."in temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
III-Suça sürüklenen çocuk ... ... hakkında mağdurlar ... ..., ... ... ve ... ..."a karşı hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Mağdurlar ... ve ..."a yönelik eylemlerin gece vaktine rastlayan zaman dilimi içerisinde işlendiği halde hırsızlık suçundan dolayı TCK"nın 143 maddesindeki artırım hükümlerinin uygulanması gerekirken, anılan maddedeki artırım hükümlerinin uygulanmaması,
2-Mağdur ..."e ait işyerinden 20 YTL, mağdur ..."ya ait işyerinden 10 YTL ve mağdur ..."a ait işyerinden ise 25-30 YTL bozuk paranın çalınması eylemlerinde, değeri itibariyle suça sürüklenen çocuk hakkında, suçun işleniş şekli ve özellikleri itibariyle ceza vermekten vazgeçilemeyecek ise de, hırsızlık konusunu oluşturan malın değerinin az olması nedeniyle TCK"nın 145. maddesi gereğince verilen cezadan belirlenecek oranda indirim yapılması gerekip gerekmediğinin karar yerinde tartışılmaması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ... ..."in temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, mağdurlar ... ve ..."a yönelik eylemler yönünden, 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca suça sürüklenen çocuğun ceza süresi yönünden kazanılmış hakkının korunmasına 16/03/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.