Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/3226 Esas 2022/1805 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma
HÜKÜM : Ret

Kamu davası hakkında mükerrerlik nedeniyle ret kararı verilebilmesinin 5271 sayılı CMK'nin 223/7. maddesi uyarınca mümkün olduğu ve anılan maddeye göre sadece "aynı fiil nedeniyle aynı sanık için önceden verilmiş bir hüküm veya açılmış bir dava varsa davanın reddine" karar verilebileceği, farklı tarihlerde düzenlenen mühür bozma tutanaklarının, iddianame tarihlerine göre, zincirleme suç ya da ayrı suçları oluşturacağı, zincirleme suç ilişkisi içindeki eylemlerden bazılarının kesinleşmiş mahkumiyet hükmüne konu olması diğer eylemlerin dava konusu yapılmasına engel teşkil etmeyeceği gözetilerek; dosyadaki mevcut bilgi ve belgeler ışığında, Mahkemenin mükerrer dava nedeniyle ret kararına dayanak olan Gaziosmanpaşa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/473 Esas, 2013/1433 Karar ve 2012/139Esas, 2013/1212 Karar sayılı, Gaziosmanpaşa 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/1371Esas, 2013/215 Karar ve 2011/1282Esas, 2014/184 Karar sayılı dosyaları ile iş bu dava dosyası arasında mükerrerlik bulunmadığı, suç tarihlerinin farklı olduğu dosya kapsamından anlaşılmakla hukuki kesinti söz konusu değilse sanığın tüm fiilleri nedeniyle zincirleme suça ilişkin TCK'nin 43/1. maddesine göre artırma oranı belirlenerek tayin olunacak sonuç cezanın kesinleşen hükümlerle belirlenen toplam cezadan daha fazla olması halinde hükmolunacak cezadan kesinleşmiş önceki hükümlerdeki cezaların mahsup edilmesi, aksi durumda sanığa ek ceza verilmesine yer olup olmadığına karar verilmesi gerekirken yanlış değerlendirme ile davanın reddine karar verilmiş ise de; zamanaşımının olumsuz bir muhakeme şartı olarak kovuşturmaya engel olduğunun anlaşılması karşısında;
Sanığa yüklenen “mühür bozma” suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e maddesinde öngörülen olağan dava zamanaşımının, kesen son sebep olan sanığın sorgusunun yapıldığı 21.09.2013 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağan dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 09.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.