Davacı ...Ş. vekili Av. ... ile davalı ... vekili Av. ... arasında görülen dava hakkında İstanbul 13. Asliye Ticaret Mahkemesi’nden verilen 2014/509 esas ve 2015/1094 karar sayılı ve 30.12.2015 tarihli hükmün onanmasına ilişkin Dairemizin 2017/4409 esas ve 2018/6667 karar sayılı ve 18.12.2018 tarihli ilamına karşı davacı vekilince süresi içinde karar düzeltme yoluna başvurulmuş olmakla dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, davacı ile dava dışı ... Giyim San. ve İhr. A.Ş. arasında genel nakdi ve gayri nakdi kredi sözleşmesinin akdedildiğini, davalının da akdedilen sözleşmeyi müşterek borçlu ve müteselsil kefil sıfatıyla imzaladığını, dava dışı şirketin akdedilen sözleşme kapsamında ihracat taahhütlerini yerine getirmediğini ve davacının Büyük Mükellefler Vergi Dairesi"ne ödemede bulunduğunu, ancak geri ödemelerin yapılmadığını, bunun üzerine icra takibine geçildiğini, davalının itirazı üzerine takibin durduğunu ileri sürerek davalının itirazının iptaline ve icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, dava dışı şirketin ihracat taahhütlerini yerine getirdiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davacı banka tarafından dava dışı ... Giyim San. ve İhr. A.Ş."ne kullandırılan ihracata dayalı döviz kredileri için kaynak kullanım destekleme fonu istisnası uygulandığı, ihracatın gerçekleşmemesi nedeniyle süresinde ödenmeyen kaynak kullanım destekleme fonu ve cezai faizle birlikte gecikme zamlarının banka tarafından ödenmesi için Boğaziçi Kurumlar Vergi Dairesi"nce yazı yazıldığı, 36.276,92 TL kaynak kullanım destekleme fonu, 49.766,68.11 cezai faizi ve 13.231,5641 TL gecikme zammı olmak üzere toplam 99.275,16 TL"nin davacı tarafından Boğaziçi Kurumlar Vergi Dairesine 05.09.2007 tarihinde ödendiği, ödenen bu bedelden davalının sorumlu olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir. Dairemizin 2017/4409 esas ve 2018/6667 karar sayılı ve 18.12.2018 tarihli ilamı ile, “1-Mahkeme hükmü davalı vekiline 07.03.2016 tarihinde tebliğ edilmesine karşın hükmün davalı vekili tarafından 15 günlük yasal süre geçirildikten sonra 14.04.2016 tarihinde temyiz edildiği anlaşıldığından davalı vekilinin süresinden sonra yapılan temyiz isteminin reddi gerekmiştir. 2-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin süreden reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün onanmasına,” karar verilmiş, iş bu ilama karşı davacı vekilince karar düzeltme yoluna başvurulmuştur.
Dava, davacı bankanın dava dışı kredi müşterisi ... Giyim A.Ş.’ne açmış olduğu ihracat kredisi nedeni ile ihracat teşviklerinden yararlanılması ve ancak kredi müşterisinin ihracatı gerçekleştirmemesi noktasında yükümlülüklerini yerine getirmemesinden dolayı vergi dairesine ödemek zorunda kaldığı paranın işlemiş faizi ile birlikte sözleşme kefili davalıdan tahsilini amaçlayan bir itirazın iptali davasıdır. Davacı bankanın davalı kefilden talep edebileceği asıl alacak miktarının 36.276,92 TL kaynak kullanım destekleme fonu, 49.766,68 TL cezai faiz ve 13.231,56 TL gecikme zammı olmak üzere toplam 99.275,16 TL olduğu anlaşılmıştır. Mahkemece davalının itirazının 99.275,16 TL üzerinden iptaline karar verilmiş ve ancak bu miktarı oluşturan cezai faiz ve gecikme zammının mahiyetinin yanlış değerlendirilmesi sonucu asıl alacağın 36.276,92 TL olduğunun kabulü ile bu miktar alacağa takip tarihinden itibaren temerrüt faizi yürütülmesine karar verilmesi doğru değildir. Çünkü, asıl alacağın içeriği belirtilen kalemlerden oluşduğundan rağmen bu miktar kredi müşterisi adına yatırıldığından asıl alacak olarak kabul edilmelidir. Ayrıca mahkemece davacının takipten önce oluştuğu belirtilen işlemiş faiz talebi değerlendirilmemiştir. Davacı bankaca, asıl alacağın ödenmesi için dava dışı asıl borçluya ihtarname tebliğ edilmiştir. Bu durumda bilirkişiler tarafından temerrüt tarihi ile takip tarihi arasında işleyen temerrüt faizinin hesaplanması gerekmektedir. Oran konusunda bilirkişiler tarafından bir belirleme yapılmamış ise de, uygulanan % 80 faiz oranı davalı tarafından temyiz edilmediğinden usluli kazanılmış hak gereği geçerli hale gelmiştir. Sonuç olarak 99.275,16 TL asıl alacak ile temerrüt tarihinden takip tarihine kadar işlemiş temerrüt faizi saptanmalı, asıl alacak ve dava dışı asıl borçlunun işlemiş temerrüt faiz borç miktarı toplamı davalının kefalet limitinin üstünde kalırsa kefalet limitini geçmeyecek şekilde itirazın limit miktarı üzerinden limit altında kaldığı takdirde ise toplam miktar üzerinden takibin devamına, karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmadığından davacı vekilinin temyizi ile mahkeme hükmünün bozulması gerekirken davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün onanmasına karar verilmiş olması doğru olmadığından davacı vekilinin karar düzeltme talebinin kabulü ile Dairemizin 2017/4409 esas ve 2018/6667 karar sayılı ve 18.12.2018 tarihli ilamının (2) nolu bendinin kaldırılarak hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin karar düzeltme talebinin kabulü ile Dairemizin 2017/4409 esas ve 2018/6667 karar sayılı ve 18.12.2018 tarihli ilamının (2) nolu bendinin kaldırılarak hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde karar düzeltme isteyen davacıya iadesine, 25.06.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.