Davacı ... ile davalı ... vek. Av. ... arasındaki alacak davası hakkında ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesi"nden verilen 07.02.2019 tarihli ve E.2018/78 – K.2019/66 sayılı hükmün temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği görüşüldü.
-KARAR-
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun Geçici 3. maddesi uyarınca 1086 sayılı Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanununun 428. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 5236 sayılı Kanunun 19. maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-4. maddedeki yeniden değerleme oranı dikkate alındığında 2019 yılı için 3.200,00 TL’dir. Davalı vekili tarafından temyize konu edilen miktarın 1.798,80 TL olması nedeniyle 07.02.2019 tarihli karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz talepleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 tarihli ve E.1989/3 – K.1990/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz talebinin, mahkeme hükmünün, kabul edilen miktar yönünden, kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 27/05/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.