Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/1130 Esas 2020/3863 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1130
Karar No: 2020/3863
Karar Tarihi: 03.03.2020

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/1130 Esas 2020/3863 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet kararı verilmiştir. Bir sanığın adresine yapılan tebligat usulsüz olduğu gerekçesiyle kararın iade edilmesi sonrasında tebliğ yapıldığı ve sanığın temyiz isteminde bulunmadığı belirtilmiştir. Ancak, diğer sanığın savunma hakkının kısıtlandığı için hükümler bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- Tebligat Kanunu’nun 35. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi
2. Ceza Dairesi         2020/1130 E.  ,  2020/3863 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
    I-Sanıklar ..., ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz istemlerinin incelemesinde;
    Sanık ...’nın yokluğunda verilen 10/12/2014 tarihli kararın tebliği için adı geçenin bilinen en son adresi esas alınarak çıkarılan tebligatın adresten tanınmadığı gerekçesiyle bila tebliğ iade edilmesi üzerine, Tebligat Kanunu’nun 35. maddesi uyarınca tebligat yapıldığı, Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre tebliğin usulüne uygun olarak yapılabilmesi için daha önce aynı adrese kanunun gösterdiği usullere göre bir tebligat yapılmış olması ve sanığın adres kayıt sisteminde adresinin de bulunmaması gerektiği, mahkemeye bildirilen adrese daha önce yapılmış herhangi bir tebligat bulunmadığından ve sanığın MERNİS adresi de tespit edilmeden kendisine 35. maddeye göre yapılan tebligat işleminin usulsüz olduğunun anlaşılması nedeniyle Dairemizin 24.06.2019 tarih ve 2019/1274 Esas, 2019/11327 Karar sayılı iade kararı üzerine adı geçen sanığa 11.09.2019 tarihinde gerekçeli kararın usulüne uygun olarak tebliğ edildiği ve sanığın temyiz isteminde bulunmadığı anlaşılmakta ise de; dosya kapsamı ve UYAP kayıtlarının incelemesinde sanık ...’nın öğrenme üzerine 17/05/2016 tarihinde temyiz isteminde bulunduğu ve temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
    5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
    Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
    II-Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelemesinde;
    Sanığın hüküm tarihinde aynı yargı çevresi içerisinde bulunan Sincan T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu’nda başka bir suçtan hükümlü oluğunun UYAP kayıtlarından anlaşılması karşısında; duruşmadan bağışık tutulmak istediğine dair bir talebi olmadan ve bu hususta bir karar alınmadan, hükümlerin açıklandığı 10/12/2014 tarihli duruşmada hazır edilmeyerek hükümlülüğüne karar verilmesi suretiyle, CMK’nın 196. maddesine aykırı olarak savunma hakkının kısıtlanması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 03/03/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.










    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.