MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada (Kapatılan) Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 15/04/2014 tarih ve 2013/99-2014/98 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin, davalı banka ile akdedilen sözleşmeye istinaden kullandığı kredinin geri ödemesini bir süre taksitler halinde ödedikten sonra bakiyesini erken ödemek suretiyle kapattığını, davacıdan re"sen 8.024,10 TL erken kapatma cezası tahsil edildiğini, tahsil edilen erken kapatma cezasının yasaya uygun olmadığını, bankanın sebepsiz zenginleştiğini ileri sürerek, anılan meblağın faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, kredi sözleşmesi hükümlerine, yasalara ve mevzuata göre bankanın aldığı erken kapama ücretinin haklı ve yerinde olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davacı tacir olup imzaladığı kredi sözleşmesindeki hükümlere bağlı olduğu, basiretli bir tacir gibi hareket etmesinin bekleneceği, krediyi erken kapatırken komisyon kesileceğini bildiği ve bilerek kredisini kapattığı, bu nedenle erken ödeme komisyon ücreti olarak alınan bedeli talep edemeyeceği gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, kredi sözleşmesine istinaden davacıdan alınan erken ödeme bedelinin iadesi istemine ilişkin olup, mahkemece yukarıda anılan gerekçe ile davanın reddine karar verilmiştir.
Mahkemece görüşüne başvurulan bilirkişi raporunda, taraflar arasındaki kredi sözleşmesinin 23/8. maddesinde kredinin erken kapatma işleminin kabulü konusunda bankanın yetkilendirildiği gibi aynı madde hükmünde erken kapatma ücretinin de banka tarafından belirleneceğinin davacı tarafça imza ile kabul edildiği, davacının kredinin erken kapatılmasına ilişkin sözleşme şartlarını ve bu bağlamda banka tarafından belirlenen komisyon bedelini kabul etmemesi halinde kredisini erken kapatmaktan vazgeçmesi gibi bir serbestisi olmasına rağmen bu hakkını kullanmadığı ve davalı bankanın erken kapatma ücreti tahsil etmekte haklı olduğu bildirilmiş olup mahkemece de bu rapora göre karar tesis edilmiştir. Ancak, davacı vekili bilirkişi raporuna itiraz ederek, taraflar arasında herhangi bir oran kararlaştırılmadığı için müvekkili şirketin davalı bankayla hangi miktarda erken kapatma ücreti ödemeyi kabul ettiği noktasında anlaştığının belli olmadığını, mutlaka alınacak ücretin oranı ya da miktarının yazılması gerektiğini ancak bu hususun bilirkişi tarafından değerlendirilmediğini belirterek yeni bir bilirkişi raporu alınmasını talep etmiştir.
Bu durum karşısında mahkemece, aynı nitelikteki bir genel kredi borcunun, aynı koşullarla erken kapatılması halinde, diğer bankaların ne oranda erken kapatma komisyonu uyguladıklarının sorulması suretiyle, davalı bankanın uyguladığı komisyon oranının fahiş olup olmadığının, yeni bir bilirkişi incelemesi yaptırılarak tespiti ve sonucuna göre bir hüküm kurulması gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, kararın bu nedenle davacı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 16/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.