Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki taraf vekillerince istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen günde davacılar vekili Avukat ... ile davalı vekili Avukat ... geldi. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraflar avukatları dinlendikten sonra vaktin darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması başka güne bırakılmıştı. Bu kere dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Asıl dava; eser sözleşmeden kaynaklanan tapu iptâli tescil ile ceza-i şart talebine, birleşen dava; eser sözleşmesinden kaynaklı mal teslimi talebine ilişkindir. Mahkemece asıl davanın kısmen kabulüne birleşen davanın konusuz kaldığından karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, karar taraflarca temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle taraflar arasındaki sözleşmenin tazminat ve gecikme cezası başlıklı maddesinin 2. paragrafında; gecikme halinde miktar belirtilerek ödenecek bir ceza-i şart kararlaştırılmamış olup, düzenlemenin gecikme halinde gecikme tazminat ile ilgili olmasına, asıl davada davacı arsa sahiplerinin gecikme tazminatı istemlerinin bulunmamasına, birleşen davada yüklenici dava açılmasına sebebiyet verdiğinden vekâlet ücreti ve yargılama giderinden sorumlu tutulmasında isabetsizlik bulunmamasına göre, taraf vekillerinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Davacı arsa sahipleri davalı ile aralarında imzalanan ... 5. Noterliği’nin 04.10.2005 tarih ve 22448 yevmiye nolu ... Satış Vaadi ve Kat Karşılığı İnşaat Sözleşmesi gereği davalı yüklenicinin kendilerine çıkan inşaat alanında %50 oranında pay vermesi gerekirken davacı ...’e 137,83 m2 ...’ya 91,64 m2 olmak üzere toplam 229,47 m2 bağımsız bölüm verildiğini belirtilerek eksik verilen m2 nedeni ile 43.000,00 TL üzerinden açılan dava 20.03.2018 tarihli ıslah ile 56.580,00 TL’ye yükseltilmiştir. Mahkemece iki inşaat mühendisi ve bir kadastro mühendisi bilirkişi heyeti eşliğinde, mahallinde yapılan keşif neticesinde sunulan 09.08.2016 tarihli bilirkişi raporunda;
31.05.2016 tarihli yapı kullanma izin belgesi üzerinde inceleme yapılarak, toplam inşaat alanı hesabı yapılmış, yapı kullanma izin belgesinde ortak alanlar haricindeki satış işlemine konu olan ve tasarrufun bizzat malik tarafından sağlandığı mesken alanları için hesaplanmıştır. 267 ada 154 parsel ve 1231 ada 1 parselde verilmesi gereken inşaat alanının ... için 85,28 m2 ... için 127,91 m2 olup ...’ya 3,73 m2 ...’e 5,70 m2 eksik verildiği hesaplanmış, m2’si 6.000,00 TL’den ... için 22.380,00 TL ... için 34.200,00 TL hesaplanmıştır. Rapora itirazların değerlendirildiği 11.11.2016 tarihli ek raporda; ilgili belediyeden temin edilen iskân edilebilir alan üzerinden hesaplama yapılmış ve bu kez davacı ...’ya verilmesi gereken alan 140,21 m2 ...’e verilmesi gereken alan 210,76 m2 olarak hesaplanmıştır. Mahkemece 29.05.2007 tarihli mimar inşaat mühendisi ve hukukçu bilirkişilerden oluşan 3 kişilik heyetten alınan bilirkişi raporunda mimari proje esas alınarak yapılan hesaplamada; ...’e verilmesi gereken alanın 138,04 m2, ...’ya verilmesi gereken alanın 90,94 m2 olduğu, bu itibarla fazla metrekare verildiği hesaplanmıştır. Mahkemece mahallinde keşif ile tarafların itirazlarını değerlendiren ek rapor alınmış, bu kez kök rapordakine benzer ölçüler alındığı belirtilerek, eksik alan tesliminin mevcut olmadığı belirtilmiştir. Açıklandığı üzere raporlar arasında çelişki bulunmaktadır. Bu çelişki giderilmeden ve gerekçesi açıklanmadan ilk rapora itibar edilerek hüküm kurulması hatalı olmuştur.
Bu nedenlerle mahkemece HMK 281/3. maddesi gereğince gerçeğin ortaya çıkması için önceki heyetlerden farklı olarak HMK"nın 266 ve devamı maddelerinde öngörülen şekilde mimar ve inşaat bilirkişilerinden oluşacak 3 kişilik yeni bir bilirkişi heyeti oluşturulmak suretiyle, mahallinde yeniden keşif yapılarak sözleşme ve eki şartname hükümlerine göre “ortaya çıkan inşaat alanı” miktarının ne olduğu bu miktar dikkate alındığında paylaşım oranları ile davacılara ne miktar yer verilmesi gerektiğinin her iki rapor arasındaki çelişki giderilmek ve itirazlar da karşılanmak suretiyle hesaplandığı gerekçeli ve denetime elverişli rapor tanzim ettirilmesi, davacıların dava dilekçesinde kendilerine verilen bölümlerin alanının 137,83 m2 ve 91,64 m2 olduğu yönündeki kendilerini bağlayıcı beyanları değerlendirilip hasıl olacak sonuca uygun bir karar verilmesi yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmesi doğru olmamış, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle tarafların diğer temyiz itirazlarının reddine, 2. bentte açıklanan nedenlerle kararın temyiz eden taraflar yararına BOZULMASINA, 2.037,00 TL duruşma vekâlet ücretinin taraflardan karşılıklı alınarak Yargıtay duruşmasında vekille temyiz edilen diğer tarafa verilmesine, 5766 sayılı Kanun"un 11. maddesi ile yapılan değişiklik gereğince Harçlar Kanunu 42/2-d maddesi uyarınca alınması gereken 176,60 TL Yargıtay başvurma harcının temyiz eden davacılardan, 176,60 TL Yargıtay başvurma harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, ödedikleri temyiz peşin harçlarının temyiz eden taraflara iadesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 13.11.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.