Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/197 Esas 2020/3877 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/197
Karar No: 2020/3877
Karar Tarihi: 25.02.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/197 Esas 2020/3877 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekilinin yokluğunda verilen ve kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne karşı yapılan temyiz istemi, yasal süre geçtikten sonra yapıldığı için reddedilmiştir. Sanığın temyiz talebi ise reddedilmiştir çünkü yargılama sonunda mahkemenin inancına göre sanığın suçu işlediği kanıtlanmıştır. Kanun maddeleri olarak da 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 310/1 ve 317. maddeleri ile 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesi kararda yer almaktadır.

3. Ceza Dairesi 2020/197 E. , 2020/3877 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekilinin sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Suçtan zarar gören Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekilinin yokluğunda verilip 08.03.2019 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükme karşı, 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 310/1. maddesinde gösterilen bir haftalık yasal süre geçtikten sonra 22.03.2019 havale tarihli dilekçe ile suçtan zarar gören Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekilinin yaptığı temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2)Sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz talebinin incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 28.01.2018 tarih ve 2017/12-463 Esas - 2018/20 Karar sayılı kararı uyarınca, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde 5237 sayılı TCK"nin 52/4. maddesi gereğince hapse çevrileceği ihtarı yapılmış ise de; 5275 sayılı Kanun"un 106/3. maddesi infaz aşamasında re"sen gözetilebileceğinden, bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 25.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.