Görevi kötüye kullanma suçundan sanık ..."nın, 765 sayılı Türk Ceza Kanununun 230/1 ve 59/2. maddeleri gereğince 2 ay 15 gün hapis ve 190,00 Yeni Türk lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Beyoğlu 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 16/09/2008 tarihli ve 2006/195 esas, 2008/239 sayılı kararının kesinleşmesini müteakip, sanığın deneme süresi içerisinde uyuşturucu madde temin etme suçunu işlemesi nedeniyle, hükmün açıklanmasına ve 765 sayılı Türk Ceza Kanununun 230/1 ve 59/2. maddeleri gereğince 2 ay 15 gün hapis ve 190,00 Yeni Türk lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına ilişkin İstanbul 18. Ağır Ceza Mahkemesinin 16/03/2018 tarihli ve 2018/59 esas, 2018/119 sayılı Kararının;
Dosya kapsamına göre, suça konu eylem tarihinin 19/02/1999 olduğu ve yargılama konusu görevi kötüye kullanma suçunun 765 sayılı Türk Ceza Kanununun 102/4 ve 104/2. maddelerine göre 7 yıl 6 aylık olağanüstü dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, sanık hakkında verilen 16/09/2008 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının 03/12/2008 tarihinde kesinleşmesi ile 5 yıllık denetim süresinin başladığı ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/8. maddesinin son cümlesi gereği dava zamanaşımının durduğu, ancak sanığın denetim süresi içinde 25/08/2011 tarihinde yeni bir kasıtlı suç işlediği ve bu suça ilişkin mahkumiyet hükmünün de kesinleşmiş olması karşısında önceki hükmün açıklanmasının gerekeceği, buna göre hükmün açıklanmasının geri bırakılması ile duran zamanaşımının denetim süresinde işlenen yeni suç tarihinden itibaren yeniden işlemeye başlayacağı cihetle, sanık hakkındaki dava zamanaşımının durma ve yeniden başlama süreleri dikkate alındığında hükmün açıklanma tarihi olan 16/03/2018 itibari ile dava zamanaşımı süresinin dolmuş olduğu gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü ifadeli 25/10/2018 gün ve 94660652-105-34-10956-2018-Kyb sayılı Kanun yararına bozmaya atfen Yargıtay C.Başsavcılığından tebliğname ile Daireye ihbar ve dava evrakı ile birlikte tevdi kılınmakla gereği düşünüldü:
Sanığın, üzerine atılı eylemin sübutu halinde ihmali davranışla görevi kötüye kullanma suçunu oluşturacağı ve mazeretsiz olarak duruşmalara katılmadığı son celse olan 21/05/2002 tarihinin suç tarihi olacağı, bu suçtan hakkında Beyoğlu 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 16/09/2008 tarihli ve 2006/195 Esas, 2008/239 Karar sayılı ilamıyla verilen mahkumiyet ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karara sanık ve müdafin itiraz etmedikleri, bu itibarla 24/09/2008 tarihinde kararın kesinleştiği ve denetim süresi içerisinde yeni bir suç işlemesi nedeniyle İstanbul 18. Ağır Ceza Mahkemesinin 16/03/2018 tarih ve 2018/59 Esas, 2018/119 sayılı Kararıyla hükmün
.../...
-2-

açıklandığı anlaşılmakla; sanığa isnat olunan ihmali davranışla görevi kötüye kullanma suçunun suç tarihinde yürürlükte bulunan 765 sayılı TCK"nın 230. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibarıyla aynı Kanunun 102/4 ve 104/2. maddelerinde belirtilen yedi yıl altı aylık asli ve ilaveli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, suç tarihi ile hüküm tarihi arasında durma süreleri de eklendiğinde bu sürenin gerçekleştiği ve bu itibarla kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname münderecatı yerinde görüldüğünden talebin kabulü ile İstanbul 18. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 16/03/2018 tarih ve 2018/59 Esas, 2018/119 sayılı Kararın CMK"nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı Kanunun 309/4-d bendindeki yetkiye istinaden sanık hakkındaki kamu davasının zamanaşımı sebebiyle CMK"nın 223/8. maddesi gereğince DÜŞMESİNE, 16/01/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.