Esas No: 2018/4614
Karar No: 2022/1873
Karar Tarihi: 09.02.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/4614 Esas 2022/1873 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında açılan mühür bozma suçundan yapılan mahkeme yargılaması reddedilmiştir. Ancak, bu kararın zamanaşımı nedeniyle bozulduğu ve sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddesi uyarınca düşürüldüğü belirtilmiştir. Sanığın zincirleme suç hükümlerine göre cezalandırılacağı, kesinleşmiş mahkumiyet hükmüne konu olmayan eylemlerin de dava konusu yapılabileceği ve TCK'nin 43/1 maddesi uyarınca cezada artırım yapılmasının gerektiği belirtilmiştir. Kararda, sanığın suçunun kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre olağan dava zamanaşımının gerçekleştiği, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bir durum olduğu vurgulanmıştır. Kanun maddeleri olarak 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e, 1412 sayılı CMUK’nin 321. ve 322. maddeleri, 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi açıklanmıştır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür Bozma
HÜKÜM : Davanın reddi
Mühür bozma suçundan açılan davaların mükerrer olduğunun kabul edilebilmesi için aynı tutanak nedeniyle iki ayrı dava açılmış olmasının gerekeceği, farklı tarihlerde düzenlenen mühür bozma tutanaklarının, iddianame tarihlerine göre, zincirleme suç ya da ayrı suçları oluşturacağı, mükerrer kabul edilen Şanlurfa 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/473 Esas, 2011/837 Karar sayılı kesinleşen dava dosyasındaki suç tarihlerinin 13.03.2010 ve 27.04.2010, mevcut dosyada ise suç tarihi 05.02.2010 olduğundan mükerrer açılmış kamu davasının sözkonusu olmadığı, her iki davadaki suç tarihlerinin 03.05.2010 tarihli ilk iddianameden önce olması nedeniyle eylemlerin zincirleme biçimde işlenmiş tek bir mühür bozma suçunu oluşturacağı, zincirleme suç hükümlerinin uygulanmasını gerektiren eylemlerden bazılarının kesinleşmiş mahkumiyet hükmüne konu olmasının diğer eylemlerin dava konusu yapılmasına engel olmayacağı, sanığın tüm fiilleri nedeniyle zincirleme suça ilişkin TCK'nin 43/1 maddesine göre artırma oranı belirlenerek tayin olunacak sonuç cezanın kesinleşen hükümlerle belirlenen toplam cezadan daha fazla olması halinde hükmolunacak cezadan kesinleşmiş önceki hükümlerdeki cezaların mahsup edilmesi, aksi durumda sanığa ek ceza verilmesine yer olup olmadığına karar verilmesi gerekirken mükerrer olduğundan bahisle davanın reddine karar verilmiş ise de; zamanaşımının olumsuz bir muhakeme şartı olarak kovuşturmaya engel olduğunun anlaşılması karşısında;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamada, sanığa yüklenen “mühür bozma” suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e maddesinde öngörülen olağan dava zamanaşımının, kesen son sebep olan sanığın sorgusunun yapıldığı 28.09.2010 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağan dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 09.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.