Tebliğname No : 2 - 2012/305944
MAHKEMESİ : Uşak 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 04/05/2012
NUMARASI : 2003/113 (E) ve 2003/401 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Uşak 2.Asliye Ceza Mahkemesinin 06/10/2003 tarihli kararı hükümlüye usulüne uygun tebliğ edilmesine rağmen temyiz edilmeyerek kesinleşmesinden sonra infaza verildiği, Cumhuriyet Savcılığınca 5252 Sayılı Kanunun 9/1.maddesi gereğince 5237 Sayılı TCK.nun lehe olan hükümlerinin uygulanmasını talep etmesi üzerine mahkemece verilen 04/05/2012 tarihli ek kararın hükümlüye tebliği ile hükümlünün temyiz dilekçesinde temyiz istemi ile birlikte eski hale getirme talebinde bulunduğu belirlenmekle,
5271 Sayılı CMK.’nun 42.maddesinin 1. fıkrası dikkate alınarak, temyiz aşamasında ileri sürülen eski hale getirme istemi hakkında dairemizce karar verilmesi gerektiğinden, yerel mahkemenin, eski hale getirme isteminin reddine dair 29.05.2012 tarihli ek kararı ile bu karara itiraz üzerine, Uşak Ağır Ceza Mahkemesinin 15.06.2012 gün, 2012/487 D.İş sayılı kararı ile bu karara karşı hükümlünün itirazı üzerine verilen 22.06.2012 gün, 2012/500 D.İş sayılı kararın hukuken geçersiz olduğu ve hükümlünün 04/05/2012 günlü karara yönelik 14/05/2012 günlü temyizinin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
5252 sayılı Kanunun 9/1. maddesi, 01.06.2005 tarihinden önce kesinleşmiş hükümlerle ilgili olarak 5237 Sayılı TCK.nun lehe olan hükümlerinin derhal uygulanabileceği hallerde duruşma yapılmaksızın da karar verilebileceğini öngörmüşse de; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 27.12.2005 gün ve 162/173 Sayılı kararında açıklandığı gibi lehe olan yasanın belirlenmesi herhangi bir inceleme ve araştırma yapılmasını, takdir hakkının kullanılmasını gerektiriyorsa veya cezanın kişiselleştirilmesine ilişkin hükümlerin uygulanması olanağı sonraki yasa ile doğmuşsa yargılamanın duruşmalı yapılması zorunludur. Evrak üzerinde inceleme yapılabilmesi ise ancak belirtilen bu haller dışında söz konusu olabilecektir. Sanık hakkında lehe olan yasanın saptanabilmesi için takdir hakkının kullanılması gerekeceğinden duruşma açılarak;
Hükümlünün eylemine uyan 765 sayılı TCK.nun 493/1. maddesi ile 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK.nun 142/1-b, 143/1, 151/1, 116/1-4, 119/1-c.maddeleri olaya ayrı ayrı uygulanarak, konut dokunulmazlığının ihlali suçunda 5237 sayılı TCK.nun 119/1-c maddesinin uygulanması gerektiğinden uzlaşmaya tabi olmadığı nazara alınarak, mala zarar verme suçu yönünden 5271 sayılı CMK.nun 253 ve 254. maddeleri uyarınca uzlaştırma işlemleri yapılarak sonuç cezaların karşılaştırılması ve sonuca göre lehe olan kanunun belirlenmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, hükümlünün temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 27/02/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.