Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2014/28389 Esas 2015/5757 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
3. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/28389
Karar No: 2015/5757
Karar Tarihi: 16.02.2015

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2014/28389 Esas 2015/5757 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi         2014/28389 E.  ,  2015/5757 K.

    "İçtihat Metni"

    Tebliğname No : 3 - 2013/149415
    MAHKEMESİ : Bursa 6. Asliye Ceza Mahkemesi
    TARİHİ : 07/03/2013
    NUMARASI : 2011/1503 (E) ve 2013/157 (K)

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
    Gereği görüşülüp düşünüldü;
    1) Müşteki Alper"e yönelik hakaret eylemi nedeni ile hakkında kurulan hükme yönelen sanığın temyiz itirazlarının yapılan incelemesinde;
             Sanığın diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    5237 sayılı TCK"nin 53/1-c maddesindeki hak yoksunluğunun TCK"nin 53/3.maddesi uyarınca sanığın kendi alt soyu dışındaki kişiler bakımından infaz tarihine kadar geçerli olacağı gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
    Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca  isteme aykırı BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK"un 322. maddesi gereğince, sanık hakkındaki (C) numaralı hükümde bulunan TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin 5 numaralı paragraf hükümden çıkarılarak yerine gelmek üzere “5237 sayılı TCK"nin 53/1-a, b, c, d, e bentlerinde yazılı hakları kullanmaktan mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, TCK"nin 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri kendi alt soyu üzerinde kullanmaktan TCK"nin 53/3. maddesi hükmü gereğince şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmesine ve diğer kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
    2) Müşteki Ramazan"a yönelik silahla kasten basit yaralamaya teşebbüs ve kasten yaralama suçlarından hakkında kurulan hükümlere yönelen sanığın temyiz itirazlarının yapılan incelemesinde;
    Sanığın diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    a) Sanığın aynı suçu işleme kararı kapsamında, aynı zamanda müştekiye karşı yapmış olduğu eylemlerin tek yaralama suçunu oluşturacağı ve sanığın tamamlanmış olan 5237 sayılı TCK" nın 86/1. maddesinde belirtilen kasten yaralama suçundan cezalandırılması gerektiği gözetilmeksizin her bir eylem nedeni ile ayrı ayrı cezalandırılmasına karar verilmesi,
    Kabule göre de;
    b) Sanığın savunmasında olay günü ters bakma meselesinden dolayı müşteki Ramazan ile tartıştıklarını, müştekinin kendisine hakaret ettiğini, müştekinin yanındaki kişilerle beraber kendisine saldırdığını beyan etmesi ve sanık hakkında tanzim olunan adli raporda darp bulgularının mevcut olması karşısında ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının tespit edilip edilemeyeceği araştırılarak sonucuna göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesince haksız tahrikin uygulanıp uygulanamayacağının karar yerinde tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
    c) 5237 sayılı TCK"nin 53/1-c maddesindeki hak yoksunluğunun TCK"nin 53/3. maddesi uyarınca sanığın kendi alt soyu dışındaki kişiler bakımından infaz tarihine kadar geçerli olacağı gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca CMUK"un 326/son maddesince sanığın kazanılmış hakkı dikkate alınarak isteme uygun BOZULMASINA, 16.02.2015 gününde oy birliğiyle karar verildi. 

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.