MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi



1. Taraflar arasındaki “maddi ve manevi tazminat” davasından dolayı, bozma kararı üzerine direnme yoluyla Seferihisar Asliye (Aile) Hukuk Mahkemesinden verilen 09.06.2015 tarihli ve 2015/118 E.-186 K. sayılı kararın bozulmasını kapsayan ve Yargıtay Hukuk Genel Kurulundan çıkan 02.05.2019 tarihli ve 2017/2-3067 E., 2019/512 K. sayılı kararın, karar düzeltme yoluyla incelenmesi davacı vekili tarafından verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla Hukuk Genel Kurulunca dilekçe, düzeltilmesi istenen karar ve dosyadaki ilgili bütün belgeler okunduktan sonra gereği görüşüldü:
2. Dava, maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
3. Mahkemece, davacının maddi ve manevi tazminat taleplerinin kısmen kabulüne karar verilerek davacı lehine 2000,00TL maddi ve 2000,00TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine dair verilen direnme kararının davalı tarafından temyizi üzerine Hukuk Genel Kurulunca bozma kararı verilmiş, verilen bu karara karşı davacı vekilince karar düzeltme isteminde bulunulmuştur.
4. 6217 sayılı Kanun"un 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu (HUMK)’nun 440-III/1 maddesi gereğince karar düzeltmeye konu edilen maddi ve manevi tazminatın miktarı karar düzeltme ile ilgili parasal sınırın altındadır. Her ne kadar Hukuk Genel Kurulu kararında karar düzeltme yolunun açık olduğu belirtilmiş ise de bu hususun maddi hatadan kaynaklandığı kabul edilmelidir.
5. O hâlde, Hukuk Genel Kurulunca verilen bozma kararına karşı karar düzeltme yolunun kapalı olması nedeniyle davacı vekilinin karar düzeltme istemine ilişkin dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir..

SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
Davacı vekilinin karar düzeltme istemine ilişkin dilekçesinin Hukuk Genel Kurulunca verilen kararın kesin olması nedeniyle REDDİNE, 03.06.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.