Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2014/6239 Esas 2014/11793 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 18. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 19/02/2013
NUMARASI : 2010/1520-2013/1066

Dava dilekçesinde, ortak yerlere yapılan müdahalenin men"i ve kal"ine karar verilmesi istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabul kısmen reddine karar verilmiş, hüküm davacılar vekili ile davalılardan A. Kahve ve Kakao Ürünleri A.Ş. vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
1-Dava dilekçesinde, apartmana ait açık otoparkın dükkanlara gelen müşteriler tarafından kullanılmasının önlenmesi de istenilmiş olmasına rağmen mahkemece bu konuda olumlu veya olumsuz bir karar verilmemiş olması,
2-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 298/2. fıkrasına (1086 sayılı HMUK 388. ve 389. maddeleri) göre; hükmün sonuç kısmında gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gerekir. Bu hüküm, yasaya infazda duraksamaya meydan verilmemesi amacıyla konulmuştur. Dava konusu edilen ve mahkemenin kararına dayanak yapılan bilirkişi raporunda saptanıp eski hale getirilmesine karar verilen hususların neler olduğunun anılan yasa kuralı uyarınca kararın hüküm sonucu kısmında birer birer, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak biçimde açıkça yazılması gerekirken, hüküm fıkrasının 1. paragrafında “…şemsiyeler dışında açılan davanın kabulüne” 6.paragrafında ise “…şemsiye, masa ves. sabit tesis niteliğinde olmadığından davanın reddine” şeklinde hüküm kurularak infazda duraksama ve çelişkiye yer verecek biçimde karar verilmiş olması,
Doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 01.07.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.