Danıştay 4. Daire 2016/13674 Esas 2020/4713 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/13674
Karar No : 2020/4713

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. … (Aynı adreste)
KARŞI TARAF (DAVACI) : …
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına sahte belge düzenlediği ileri sürülerek 2008/10, 11, 12 dönemleri için tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi tarhiyatlarının iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 30/6. maddesi gereğince davacı tarafından tutulması zorunlu defterlerin veya verilen beyannamelerin gerçek durumu yansıtmadığı tüm delilleriyle ortaya konulamadığından, davacının takdire sevk işlemi ile belirlenen matrah üzerinden yapılan cezalı tarhiyatta yasaya uygunluk görülmediği sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Yapılan işlemlerin hukuka uygun olduğu ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin kabulü gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun "Re'sen Vergi Tarhı" başlıklı 30. maddesinde; re'sen vergi tarhı, vergi matrahının tamamen veya kısmen defter, kayıt ve belgelere veya kanuni ölçülere dayanılarak tespitine imkan bulunmayan hallerde takdir komisyonları tarafından takdir edilen veya vergi incelemesi yapmaya yetkili olanlarca düzenlenmiş vergi inceleme raporlarında belirtilen matrah veya matrah kısmı üzerinden vergi tarh olunması şeklinde tanımlanmış ve maddenin 6. bendinde; tutulması zorunlu olan defterlerin veya verilen beyannamelerin gerçek durumu yansıtmadığına dair delil bulunmasının re'sen tarh nedeni olduğu hükmüne yer verilmiştir.
Vergi Usul Kanunun 3. maddesinin (B) bendinde; vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu, vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin yemin hariç her türlü delille ispatlanabileceği, şu kadarki vergiyi doğuran olayla ilgisi tabii ve açık bulunmayan şahit ifadesinin ispatlama vasıtası olarak kullanılamayacağı, iktisadi, ticari ve teknik icaplara uymayan veya olayın özelliğine göre normal ve mutad olmayan bir durumun iddia olunması halinde ispat külfetinin bunu iddia eden tarafa ait olacağı hüküm altına alınmıştır.
Dava dosyasının incelenmesinden, davacının sahte belge düzenlediğinden hasılatından komisyon geliri elde ettiğinin tespit edildiği gerekçesi ile takdir komisyonuna sevki sonucunda ilgili dönemler için takdir edilen matrahlar üzerinden dava konusu cezalı katma değer vergisinin tarh edildiği anlaşılmaktadır.
Dava dosyası ekinde yer alan davacı hakkında düzenlenmiş …tarih ve … sayılı vergi tekniği raporundaki tespitler incelenerek bir karar verilmesi gerekirken bu rapor incelenmeden verilen Mahkeme kararında hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin kabulüne,
2.Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının BOZULMASINA,
3.Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
4.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş (15) gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 23/11/2020 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(X) KARŞI OY :
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, temyize konu mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği görüşüyle Dairemiz kararına katılmıyorum.

(XX) KARŞI OY :
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 20. maddesinde; verginin tarhının, vergi alacağının kanunlarında gösterilen matrah ve nispetler üzerinden vergi dairesi tarafından hesaplanarak bu alacağı miktar itibariyle tespit eden idari muamele olduğu, 21. maddesinde; Tebliğin, vergilendirmeyi ilgilendiren ve hüküm ifade eden hususların yetkili makamlar tarafından mükellefe veya ceza sorumlusuna yazı ile bildirilmesi olduğu, 34. maddesinde, İkmalen ve re'sen tarh edilen vergilerin "ihbarname" ile ilgililere tebliğ edileceği, 35/1. maddesinde ihbarnamelerde bulunması gereken hususlar belirtildikten sonra aynı maddenin (35/2) ikinci fıkrasında, Takdir komisyonunun kararı üzerine tarh edilen vergilerde kararın ve re'sen takdiri gerektiren inceleme raporunun (Takdir Komisyonu Kararının dayanağı Vergi İnceleme Raporu veya Vergi Tekniği Raporunun) birer suretinin ihbarnameye eklenmesi gerektiği hükme bağlanmıştır.
Öte yandan mezkur Yasanın 93. maddesi, Tahakkuk fişinden gayri, vergilendirme ile ilgili olup, hüküm ifade eden bilumum vesikalar ve yazıların adresleri bilinen gerçek ve tüzelkişilere posta vasıtasiyle ilmühaberli taahhütlü olarak, adresleri bilinmiyenlere ilan yolu ile tebliğ olunacağı, ilgilinin kabul etmesi şartıyla, tebliğin daire veya komisyonda da yapılmasının caiz olduğu, 99. maddesinde tebliğ yapılacak evrakın şekli Maliye Bakanlığınca saptanan kapalı özel bir zarf içinde postaya verildiği, 102. maddesinde ise, tebliğ olunacak evrakı içeren zarfın posta idaresince muhatabına verileceği ve keyfiyetin muhatap ile tarih ve imza konulmak suretiyle tespit olunacağı dışında posta ile tebliğ usulüne ilişkin bir düzenleme mevcut değildir.
Mazbatanın tebliğin konusu bölümünde gösterilmeyen bir evrakın tebliğ zarfı içinde bulunduğunun kabulü mümkün değildir.
Vergi Usul Kanunu'nun 34. maddesinde tarh edilen vergilerin ihbarname ile tebliğ edilmesine ilişkin düzenlenmesine bağlı olarak, devamı 35/2. maddesinde, takdir komisyonu kararı üzerine tarh edilen vergilerde kararın ve re'sen takdiri gerektiren inceleme raporunun (Takdir Komisyonu Kararının dayanağı Vergi İnceleme Raporu veya Vergi Tekniği Raporunun) birer nüshasının ihbarnameye eklenmesi gerektiği yolundaki düzenleme; ilgilisinin hangi konuda ne şekilde argümanları dile getirerek talepte bulunmasına kolaylık sağlamak olduğunu amaçlamaktadır.
Bu nedenledir ki, sözü edilen yasal düzenlemenin amacı gözetildiğinde, vergilendirmenin dayanağı takdir komisyonu kararı ve vergi tekniği raporunun (veya inceleme raporu) ihbarname ile birlikte ilgilisine tebliğ edilmemesi, tarhiyatı hükümsüz kılacak nitelikte esasa etkili bir hata olabileceği gerçeği karşısında, bahse konu hususların ihbarname yanında davacıya tebliğ edilmediği anlaşıldığından, takdir komisyonu kararına istinaden yapılan cezalı tarhiyatlarda hukuka uyarlık bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenlerle, Vergi Mahkemesi kararının yukarıda belirtilen gerekçeyle onanması gerektiği görüşüyle çoğunluk kararına katılmıyorum