Danıştay 7. Daire 2016/3320 Esas 2020/4819 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2016/3320
Karar No : 2020/4819

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Turizm Nakliyat Oto Motor Bakımı ve Otobüs İşletmesi Sanayi Ticaret Limited Şirketi
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı …
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı hakkında düzenlenen vergi tekniği raporu ile, davacının 2008 yılı hesap döneminde belgesiz, akaryakıt alımında bulunduğunun yapılan kaydi envanter ile tespit edildiğinden bahisle, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 3. maddesinin (b) fıkrası ile 11. maddesi ve 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu'nun 4. maddesinin 3. fıkrasına istinaden, davacı şirket adına 2008 yılının Aralık vergilendirme dönemine ilişkin olarak re'sen tarh edilen özel tüketim vergisi ile tekerrür hükümlerinin uygulanması suretiyle kesilen vergi ziyaı cezasının iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Olayda, … bayisi olarak akaryakıt istasyonu işletmeciliği yapan davacı şirketin 2008 yılı hesap döneminde belgesiz akaryakıt alımında bulunulduğunun iddia edilmesi sebebiyle ilgili yıla ilişkin defter ve belgeleri üzerinde Mahkemelerince bilirkişi incelemesi yaptırıldığı, incelemenin sonucunda düzenlenen rapora taraflarca itiraz edilmemesi sebebiyle hükme esas alınabilir nitelikte bulunan söz konusu rapordaki sonuçlar ile denetim elemanınca hesaplanan emtia dengelerinin karşılaştırıldığı, buna göre, "Kurşunsuz benzin 95 Oktan" cinsi ürünlerin emtia dengesinde oluşan farkların uyumlu olduğunun, "Motorin" ve "EuroDizel" cinsi ürünlerin emtia dengesindeki miktar farklarının denetim elemanınca yapılan matematiksel hatadan kaynaklandığının anlaşıldığı, davacı şirketin ihtilaflı dönemdeki emtia dengesine Petrol İşleri Genel Müdürlüğünün 98 sayılı Genel Tebliğinde ilan edilen fire ve kesafet oranlarının uygulanması suretiyle yeniden oluşturulan emtia dengesi dikkate alındığında, davacı şirket tarafından uyuşmazlık konusu dönemde 19.688,66 Litre "EuroDizel" ve 764,82 Litre "Kurşunsuz benzin 95 Oktan" cinsi akaryakıt ürünlerinin belgeli alınıp, belgeli satıldığı; 21.210,66 Litre "Motorin" cinsi akaryakıt ürününün ise belgesiz alınıp, belgeli satıldığı sonuç ve kanatine varıldığı, bu bakımdan tarh edilen vergi ve kesilen cezada hukuka aykırılık bulunmadığı; vergi ziyaı cezasının tekerrür nedeniyle artırılan kısmına gelince; dava konusu vergi ziyaı cezasına uygulanan tekerrüre 2004 yılının Ağustos dönemine ilişkin olarak davacı adına kesilen ve 2005 takvim yılında kesinleşen vergi ziyaı cezasının esas alındığı, ilk fiilin kesinleşme tarihi dikkate alındığında, 2008 yılında işlenmiş olan fiil nedeniyle kesilen vergi ziyaı cezasına tekerrür hükümlerinin uygulanmasında da yasal isabetsizlik görülmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.


TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Belgesiz mal bulundurulduğunun tespitinin öncelikle fiili envanter yöntemiyle yapılması, ayrıca tespitin kaydi envanter yöntemiyle de eşleştirilmesi gerektiği, belgesiz mal bulundurulduğu bu yöntemler dışında bir yöntemle tespit edilse dahi sorumluluk uygulamasının söz konusu olmayacağı, "bulundurma" ifadesinin anlamının "satın alma" ifadesinden farklı olduğu, "bulundurma" fiilinin tespiti için "belgesiz satın alma işleminin gerçekleşmiş" olması veya buna "hesaben veya kayden ya da karine yoluyla hükmedilmesi"nin kanunen yeterli olmadığı, "belgesiz satın alınan malların halen stoklarda bulunmasının" (yani satışa konu edilmemiş olmasının) ve bu hususun fiilen tespit edilmesinin gerekli olduğu ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ … 'IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Hüküm altına alınan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL'den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, Mahkemece karara bağlanan harcın mahsubundan sonra, kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 23/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.