Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2014/16262 Esas 2015/1889 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 27/05/2014 tarih ve 2011/352-2014/143 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, uluslararası karayolu taşımacılığı yapan müvekkillinin sözlü anlaşmalar gereği davalı adına bir takım nakliye işlerini yaptığını, 4 adet toplam 9.200 Euro bedelli navlun faturalarını davalıya teslim etmesine rağmen davalı tarafın faturaları ödemediğini, davalı şirketin muhasebe departmanı ile yapılan görüşmede bir kısım ödemenin müvekkil şirket çalışanına elden makbuz karşılığı ödendiği beyan edilmişse de, bu durumun gerçeği yansıtmadığını ileri sürerek, fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak şimdilik 8.000 TL"nin faiziyle tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, dava konusu edilen miktarın ödeme yapılan miktarın altında kaldığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, tahsilat makbuzlarının ve kaşenin varlığının davacı tarafça inkar edilmediği, sadece imzalayan kişinin sıfatına itiraz edildiği, oysa bu kişinin İstanbul irtibat ofisinde çalıştırıldığı ve kaşe ile tahsilat makbuzlarının elinde bulunmasının davacı tarafça başka şekilde izah edilemediği, tahsilat makbuz bedellerinin sözleşme kapsamına uygun borcun tamamını kapsadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 13/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.