Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal etme ve mala zarar verme suçlarından sanık ... ...’ın, 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 35, 62 maddeleri gereğince 1 yıl 3 ay hapis; 116/2, 62, 50/1-a, 52/2 maddeleri gereğince 3.000 TL. adli para ve 151/1, 62, 50/1-a, 52/2 maddeleri gereğince 2.000 TL. adli para cezaları ile cezalandırılmasına, cezasının aynı Kanun"un 58/2-b ve 58/6. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair Bakırköy 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.03.2015 tarih ve 2015/68 esas, 2015/174 karar sayılı kararına karşı, Adalet Bakanlığı"nın 17.12.2015 gün ve 94660652-105-34-11740-2015-E.26641/83902 sayılı yazısı ile kanun yararına bozma ihbarında bulunulduğundan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 01.02.2016 gün ve 2015/424462 sayılı ihbarnamesiyle Dairemize gönderildiği,
MEZKUR İHBARNAMEDE;
Dosya kapsamına göre; Bakırköy 12. Asliye Ceza Mahkemesince, sanığın hırsızlık suçundan hapis cezası, mala zarar verme ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesini müteakip, sanığın tekerrüre esas adli sicil kaydı bulunduğu kabul edilerek sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiş ise de, sanığın hangi cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirileceği konusunda hüküm fıkrasında açıklık bulunmadığı gibi Mahkemece sanığın mükerrir olduğunun kabul edilmesi nedeniyle işyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçları için seçimlik olarak düzenlenen cezalardan hapis cezası tercih edilmesini müteakip, hapis cezalarının adli para cezasına çevrilmesi ve mala zarar verme suçundan sonra gelmek suretiyle mükerrirlere özgü infaz rejimine göre cezasının infazına karar verilmesi suretiyle hükümde çelişkiye ve infazda karışıklığa sebep olacak şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden, anılan kararın bozulması gerektiğinin ihbar olunduğu anlaşılmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Kanun yararına bozma istemine dayanan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın ihbar yazısı incelenen dosya içeriğine göre; kanun yararına bozma isteminin kabulüne;
A- Hüküm fıkrasının (1) numaralı bendinde hırsızlık, (2) numaralı bendinde işyeri dokunulmazlığını ihlal ve (3) numaralı bendinde ise mala zarar verme suçundan hüküm kurulduğu, tekerrür uygulamasına ilişkin paragrafın (3) numaralı bentte yer verilmesi ve mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilen cezadan bahsedilmesi nazara alındığında tekerrür uygulamasının mala zarar verme suçuna yönelik olduğu kabul edilerek, Bakırköy 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2007/437-550 sayılı kararıyla hırsızlık suçundan verilen ve 11.08.2007 tarihinde kesinleşen tekerrüre esas eski hükümlülüğü bulunduğu ve koşulları oluştuğu halde hırsızlık suçundan hapis cezası ile mahkum edilen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58/6-7. maddesinin uygulanmaması ve işyeri dokunulmazlığını ihlal ile mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerde tekerrür nedeniyle seçimlik cezadan hapis cezası tercih edilmesine rağmen aynı maddenin 3. fıkrasına aykırı olarak hapis cezasının adlî para cezasına çevrilmesi yasaya aykırı olduğundan hükmün 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesinin 4. fıkrasının (c) bendi uyarınca, aleyhe sonuç doğurmamak ve yeniden yargılama yapılmamak üzere BOZULMASINA,
B- Mala zarar verme suçundan hükmolunan adli para cezasının niteliği itibariyle 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin 6. fıkrası uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilemeyeceği gözetilmeden verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi nedeniyle hükmün 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma uygulamaya yönelik olduğundan aynı maddenin 4. fıkrasının (d) bendi uyarınca sanık hakkında mala zarar verme suçundan verilen hükümde yer alan “Sanığa ait Bakırköy 2. ACM"nin 2007/437-550 sayılı, 11.08.2007 kesinleşme tarihli ilamı tekerrüre esas teşkil ettiği anlaşıldığından, TCK 58/2-b-6. maddesi gereğince hakkında verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine” ibaresinin hüküm fıkrasından çıkartılmasına, karardaki diğer kısımların AYNEN MUHAFAZASINA, 15.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.