Davacı,anne ve babasına verilen sağlık karnelerini iptali ile yapılan sağlık yardımı giderlerinin iade işleminin iptaline   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  reddine  karar vermiştir.
Hükmün davacı  vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Davacı,bakmakla yükümlü olduğu anne,babasına davalı Kurumca verilen sağlık karnelerinin iptali ile   yapılan sağlık yardım giderlerinin iade işlemlerinin iptalini  istemiştir. 
Mahkemece,davacı sigortalının babasının  2022 sayılı Kanun’a göre T.C. Emekli Sandığından 65 yaş maaşı aldığı gerekçesi ile  davanın reddine karar verilmiştir.
1479 sayılı Yasa"nın Ek 11.maddesinde bu Kanunun 24.maddesine göre sigortalı olanlardan;sigortalılığı devam edenler ile eş ve bakmakla yükümlü oldukları çocukları,ana ve babaları ile yaşlılık ve malullük aylığı almakta olanlar ile eş ve bakmakla yükümlü oldukları çocukları,ana ve babalarının sağlık sigortasından yararlanacakları bildirilmiştir.
01.07.1976 yılında kabul edilen 2022 sayılı Kanun ile muhtaç ve sakat durumdaki yaşlılara aylık bağlanmış bulunmaktadır.Sosyal yardım niteliğindeki bu aylığın , zamanla paranın değerini yitirmesi sonucu ,yetersiz kaldığı bilinmekte olup , somut olayda dosyadaki bilgilere göre, anne ,babanın herhangi bir Sosyal Güvenlik Kurumundan gelir ve aylık almadığı davacı sigortalının ana ve babasına bakmakla yükümlü olduğu açıktır.
Bağ-Kur sigortalısı olan davacının, 2022 sayılı Kanuna göre 01.05.2006 tarihinden itibaren  aylık alan babasının bu aylığı 01.12.2007 tarihinden itibaren durdurulmuştur. Babanın 2022 sayılı Kanuna göre T.C. Emekli Sandığından 65 yaş maaşı alması anne ,babanın oğlundan dolayı Bağ-Kur’dan sağlık yardımı almasını engellemez.
Mahkemecedavanın kabulü yerine reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine 01.03.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.