Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/35756 Esas 2016/4426 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
A-Hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ...’in temyiz istemi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
B- İşyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; işyeri dokunulmazlığını ihlal suçunun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Kuaför olarak işletilen yerden hırsızlık yapılmasının 5237 sayılı TCK"nın 116/2 maddesine uyan işyeri dokunulmazlığını ihlal suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfında yanılgı sonucunda 5237 sayılı TCK"nın 116/1 maddesi kapsamında suç oluşturduğundan bahisle yazılı şekilde karar verilmesi,
2- Hırsızlık suçunun işlenmesi amacıyla mala zarar verme suçunun işlenmesi durumunda ayrıca mala zarar verme suçundan da hükümlülük kararı verilmesi gerekir ise de, somut olayda müştekinin, kapı kilidinin kırılmasının söz konusu olmayıp, tadilat sırasında kırılan camdan içeri girilerek hırsızlık yapıldığını beyan ettiğinin anlaşılması karşısında; unsurları itibariyle oluşmayan mala zarar verme suçundan sanığın beraatı yerine, yazılı biçimde mahkumiyetine hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 15.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.