MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 10/04/2012 gün ve 2011/283-2012/76 sayılı kararı bozan Daire’nin 17/01/2014 gün ve 2012/11819-2014/1007 sayılı kararı aleyhinde davalı banka ve ... vekilleri tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı bankanın (....) .... Şubesi’ne 17.11.1999 tarihinde %26 faiz oranı ile 16.05.2000 vadeli olarak 46.000 USD yatırdığını, parasını çekmek istediğinde paranın off-shore bankasına havale edildiğinin söylendiğini, kendisinin bu yönde talimatının olmadığını ileri sürerek, 51.946,00 USD’nin (46.000 USD’si ana para, 5.946,00 USD’si vade tarihine kadar işlemiş faiz olmak üzere) vade tarihi olan 16.05.2000 tarihi itibariyle TL karşılığı olan 32.041,00 TL’nin bu tarihten itibaren tahsil tarihine kadar 3095 sayılı Yasa’nın 2/2. maddesi gereğince işleyecek reeskont faizi ile tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın davalı ...-borcu üstlenen ... vekili ile katılma yoluyla davacı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizin 2012/11819 E,2014/1007 K sayılı ilamıyla ilamda yer alan gerekçelerle bozulmuştur.
Davalı Banka ve ... vekilleri karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı banka ve ... vekillerinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı banka ve ... vekillerinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, ödediği karar düzeltme harcının isteği halinde karar düzeltme isteyen davalıya iadesine, karar düzeltme isteyen ... harç ve cezadan muaf olduğundan harç ve ceza alınmasına mahal olmadığına, 13/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.