5. Ceza Dairesi Esas No: 2013/11087 Karar No: 2014/12366 Karar Tarihi: 08.12.2014
Görevi yaptırmamak için direnme - kasten yaralama - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/11087 Esas 2014/12366 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan verilen mahkumiyet hükmünü onayladı. Ancak, yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde, hükümde çelişkiye düşülmesi nedeniyle karar bozuldu. Sanığın tekerrüre esas alınan mahkumiyetinin uyuşturucu madde bulundurma suçundan olduğu belirtildi ve bu suç ile ilgili olarak yapılan TCK kanun değişikliklerinin göz önünde bulundurulması gerektiği vurgulandı. Ayrıca, hapis cezasının para cezasına çevrilmesi gerektiği belirtilen durumlarda hapis cezası vermeyi tercih etmenin çelişkiye düşüldüğü ifade edildi. Kararda, TCK'nın 43, 58/3, 62 ve 191. maddelerine atıfta bulunuldu. 5237 sayılı TCK’nın 7/2. maddesi de göz önünde bulunduruldu.
5. Ceza Dairesi 2013/11087 E. , 2014/12366 K.
"İçtihat Metni"
Tebliğname No : 4 - 2011/219848 MAHKEMESİ : İslahiye Asliye Ceza Mahkemesi TARİHİ : 27/05/2010 NUMARASI : 2006/345 Esas, 2010/366 Karar SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme, kasten yaralama
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Sanık hakkında direnme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde, Sanığın birden fazla kamu görevlisine karşı direndiği halde, 5237 sayılı TCK"nın 43. maddesi uyarınca cezasında arttırım yapılmaması ve hükümde TCK"nın 62. maddesi ile indirim yapılırken 11 ay 3 gün yerine 11 ay 2 gün hapis cezasının hükmedilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Delillerle iddia ve savunma duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanık müdafiin temyiz itirazlarının reddiyle, eleştirilen hususlar dışında usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, Sanık hakkında yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde ise; Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, Ancak; Sanığın tekerrüre esas alınan mahkumiyetinin, 765 sayılı TCK’nın 404/2. maddesi gereğince kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan olduğu, bu suç ile ilgili olarak 19/12/2006 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK’nın 5560 sayılı Kanunla değişiklik yapılan TCK"nın 191. maddesinde, koşulları oluştuğu takdirde “davanın düşmesi” seçeneğine de yer verilmesi nedeniyle, lehe olan bu düzenleme ve 5237 sayılı TCK’nın 7/2. maddesi uyarınca, sözü edilen hükümlülüğün tekerrüre esas alınamayacağı, bu itibarla TCK"nın 58/3. maddesinin uygulanamayacağı ve direnme suçundan hapis cezasının para cezasına çevrildiği de gözetilmeyerek seçimlik yaptırımlardan hapis cezasının tercih edilmesi suretiyle gerekçe ve uygulamada çelişkiye düşülmesi ve verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine hükmedilmesi, Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.