Tebliğname No : 4 - 2007/198998
MAHKEMESİ : Nizip 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 08/02/2007
NUMARASI : 2005/1305 (E) ve 2007/216 (K)
SUÇ : Tehdit, Hakaret

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık A.K..."ın tekerrüre esas sabıkası olduğu halde 5237 sayılı TCK"nun 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanıkların üzerine atılı hakaret suçunu iki katılana karşı tek bir fiil ile işlemiş olmaları karşısında sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 43/2. maddesi uyarınca 43/1. maddesinin uygulanması gerekirken, mağdur sayısınca mahkumiyet hükmü kurularak fazla ceza tayin edilmesi,
2- Sanıklar hakkında tayin olunan cezaların ertelenmesine yer olmadığına karar verilirken 5237 sayılı TCK.nun 51/1. maddesinin b bendinde belirtilen “suçu işledikten sonra yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık dolayısıyla tekrar suç işlemeyeceği konusunda mahkemede bir kanaatin oluşup oluşmaması” hususunun değerlendirilmesi gerekirken, “ sanıklar hakkında her iki suçtan verilen hapis cezalarının toplamı 2 yılı geçtiği ” şeklindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile cezalarının ertelenmemesi,
3- Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK.’nun 53/1-c maddesinde belirtilen kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık hakkını kullanmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca koşullu salıverme tarihine kadar uygulanabileceğinin gözetilmemesi,
4- Adli sicil kaydına göre kasıtlı bir suçtan engel sabıkası bulunmayan sanık S.A.. hakkında hükümden sonra 08.02.2008 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasa’nın 562.maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK.nun 231.maddesi uyarınca hükmolunan cezanın tür ve süresine göre hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunun tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafii"nin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün istem gibi BOZULMASINA, 26/02/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.