Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/35873 Esas 2021/474 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/35873
Karar No: 2021/474
Karar Tarihi: 20.01.2021

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/35873 Esas 2021/474 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir dolandırıcılık davası hükümeti, sanık katılana kendisini Başbakanlıkta koruma polisi olarak tanıtarak, Milli Saraylar Dairesi memuru atamasını yapabileceğini söyleyerek, katılanın tayinini yaptıracağına inandırarak para aldığı iddia edilmektedir. Bu eylem 5237 sayılı TCK'nın 158/1-L maddesi uyarınca nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin delillerin takdirinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Kısa özette, mahkeme, sanığın beraatına karar verdiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 158/1-L maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi belirtilmiştir.

15. Ceza Dairesi 2017/35873 E. , 2021/474 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Beraat

Dolandırıcılık suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın katılana kendisini Başbakanlıkta koruma polisi olarak tanıttığı ve Milli Saraylar Dairesine memur olarak atamasını yaptırabileceğini söylediği, geçen zaman zarfında sanık ile katılan arasında duygusal bir bağın da oluştuğu, sanığın, katılanın tayinini yaptıracağına inandırarak katılandan çeşitli tarihlerde ve miktarlarda para alarak haksız menfaat temin ettiği, bu suretle sanığın üzerine atılı dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda; eylemin, 5237 sayılı TCK"nın 158/1-L maddesinde öngörülen nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin delillerin takdirinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20/01/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.