Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/2113 Esas 2020/3175 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/2113
Karar No: 2020/3175
Karar Tarihi: 21.10.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/2113 Esas 2020/3175 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı bir şirketle hizmet sözleşmesi yapan davacı belediye, sözleşmede belirtilen hükümlere göre işçi ücretleri ve diğer masrafları ödemekle yükümlüdür. Ancak davalı şirketin işçi ücretlerini ödememesi nedeniyle davacı belediye, işçi alacaklarını ödemek zorunda kalmıştır. Bunun üzerine davacı belediye, davalı şirketten bu ödediği miktarın tahsili için dava açmıştır. Mahkeme, yapılan sözleşmede belirtilen hükümlere göre davalı şirketin işçi ücretlerini ödemesi gerektiği gerekçesiyle davacı belediyenin talebini kabul etmiştir. Davalı şirketin temyiz itirazları reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- Borçlar Kanunu Madde 105
- İş Kanunu Madde 18
- İş Kanunu Madde 21
- İş Kanunu Madde 33
- İş Kanunu Madde 102

23. Hukuk Dairesi 2019/2113 E. , 2020/3175 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, davalı şirketle ihale ile hizmet alımı sözleşmesi yapıldığını ve davalının işçisinin işçilik alacakları nedeniyle dava açtığını ve verilen karar sonucu, davacı belediye aleyhine takip yapıldığını ve 11.499,49 TL alacağın ... vekiline ödeme yaptıklarını ileri sürerek; ödenen miktardan Belediyenin sorumluluğu olmaması nedeniyle davalı Bahar Şti.nden tahsiline karar verilmesini istemiş;
Davalı taraf, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; davacı Belediye ile davalı Şirket arasında yapılan sözleşmede 6. bölüm 38. maddede yüklenici için iş verdiği, iş yerinde çalıştırdığı işçilerin tamamı yüklenici elemanları hükmünde olup, ücretlerinin ödenmemesinde yüklenicinin sorumlu olduğu davacının ödediği 11.499,49 TL"nın sorumlusunun davalı şirketin olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz emiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 21.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.