Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2014/3359 Esas 2015/1812 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/3359
Karar No: 2015/1812
Karar Tarihi: 12.02.2015

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2014/3359 Esas 2015/1812 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davanın konusu, davacının davalı şirketin yetkili acentesi olarak çalışmasına rağmen, sürekli zarar etmesi nedeniyle davalı tarafından zararlarının karşılanacağı taahhüdünde bulunulması ve beş yıla yakın bir süre zararların telafi edilmemesi sonucu, müvekkilinin mevcut zararlarının tespiti ile 10.000 TL maddi tazminatının davalıdan tahsilini talep etmesidir. Ancak, mahkeme toplanan kanıtlara ve bilirkişi raporuna dayanarak, davacının herhangi bir kayba uğramadığı gerekçesiyle davanın reddine karar vermiştir. Davacı vekili kararı temyiz etse de, temyiz itirazları reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri: 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu, 3568 sayılı Serbest Bölgeler Kanunu, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu.
11. Hukuk Dairesi         2014/3359 E.  ,  2015/1812 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


    Taraflar arasında görülen davada (Kapatılan) Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 14/11/2013 tarih ve 2011/285-2013/337 sayılı kararın duruşmalı olarak incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş olup, duruşma için belirlenen 10/02/2015 günü hazır bulunan davacı vekili Av. ... ile davalı vekili Av. .... dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
    Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirketin yetkili acentesi olarak 20 Temmuz 2005 tarihinde ticari faaliyetine başladığını, kısa bir süre içerisinde Ankara"nın en başarılı acentesi haline geldiğini, ancak müvekkili şirketin sürekli zarar ettiğini, davalı tarafından zararlarının karşılanacağının taahhüt edilmesi nedeniyle beş yıla yakın bir süre tüm zararlara katlanıldığını, bu dönem içinde müvekkilinin zararlarının telafi edilmediğini, davalının yapılan sözlü görüşmeler çerçevesinde 2010 yılının Haziran ayında müvekkilinin bu zamana kadar olan zararlarının telafi edileceğini bildirerek tüm eleman, sistem ve araçlar ile birlikte bölgeye hizmet vermeye başladığını, müvekkilinin bu bölgede fiilen acentelik yapmasına müsaade edilmemesi nedeni ile devam eden acentecilik sözleşmesinin 09/11/2010 tarihinde tek taraflı olarak feshedildiğini ileri sürerek, müvekkilinin mevcut zararlarının tespiti ile 10.000 TL maddi tazminatın davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
    Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
    Mahkemece, toplanan kanıtlara ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının herhangi bir kayba uğramadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
    Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
    Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, takdir olunan 1.100 TL duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 12/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.